حق بر حریم خصوصی در فضای مجازی با تاکید بر قوانین ایران و اروپا

توسعه فناوری رایانه نگرانی هایی را برای حفظ حریم خصوصی افرادی که داده های در حال پردازش به آنها مربوط می شود، ایجاد کرد. خیلی سریع، کشورهای اروپایی برای محافظت از حریم خصوصی افراد، قوانین حفاظت از داده ها را تصویب کردند و در نهایت آنچه را که به 'فضای سایبری' معروف شده بود، تنظیم کردند. برای ایجاد جریان آزاد داده های شخصی در اتحادیه اروپا، در حالی که از حریم خصوصی افراد محافظت می کند، بلوک منطقه ای در سال ۱۹۹۵ قانون حفاظت از داده ها در سراسر اتحادیه اروپا را تصویب کرد که سپس در قانون کشورهای عضو اجرا شد. عدم هماهنگی قوانین اجرایی کشورهای عضو و توسعه فناوری های جدید منجر به تصویب یک قانون اتحادیه اروپا در قالب مقررات عمومی حفاظت از داده ها (GDPR) شد که تاثیر بین المللی داشته است. GDPR حقوق فردی بیشتری را توسعه می دهد و محدودیت های انتقال فرامرزی را ادامه می دهد، در حالی که شامل کاربرد فراسرزمینی واضح تر هنگام جمع آوری داده های شخصی افراد در اتحادیه اروپا می شود، که به این رسید که فضای سایبری به مرزها ختم نمی شود.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، فضای مجازی ، قوانین ایران و اروپا