ارزیابی تاثیر یادگیری خودراهبر بر خلاقیت و کارآفرینی تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی

یادگیری خودراهبر به عنوان یک نظریه آموزشی، بر استقلال و مسئولیت دانش آموزان در فرآیند یادگیری تاکید دارد. این رویکرد به آن ها اجازه می دهد تا به طور فعال به جستجوی دانش و مهارت های جدید بپردازند و در نتیجه، تفکر انتقادی و خلاقیت را پرورش دهند. خلاقیت به عنوان تولید ایده ها و راه حل های نوآورانه و کارآفرینی به شناسایی و بهره برداری از فرصت ها اشاره دارد. در این چارچوب، یادگیری خودراهبر می تواند ابزار موثری برای تقویت این دو بعد باشد، زیرا دانش آموزان را به تجربه و یادگیری از طریق عمل تشویق می کند. این نظریه در دنیای امروز که نیاز به نوآوری افزایش یافته، اهمیت ویژه ای دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر یادگیری خودراهبر بر خلاقیت و کارآفرینی تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری نیز کلیه آموزگاران ناحیه یک تبریز بود که از بین آنان ۱۴۵ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها توسط نرم افزار spssو با استفاده از آزمون های همبستگی نشان داد که یادگیری خودراهبر بر خلاقیت و کارآفرینی تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی تاثیر مثبت و معنی داری دارد. تاثیر یادگیری خودراهبر بر خلاقیت و کارآفرینی تحصیلی دانش آموزان در محیط های آموزشی مثبت و معنی دار است. بنابراین می توان با یادگیری خودراهبر خلاقیت و کارآفرینی را در بین دانش آموزان در محیط های آموزشی را فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودراهبر ، خلاقیت ، کارآفرینی تحصیلی ، آموزگاران