بررسی فنوتیپی و مولکولی ژن های blaOXA-10, blaOXA-1 و blaPSE در سویه های پسودوموناس آئروژنیوزای جدا شده از بیماران بستری مراکز درمانی شهر اراک

باکتری پسودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی، و از معضلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد. مقاومت این باکتری گرم منفی نسبت به آنتی بیوتیکهای مختلف، بویژه بتالاکتام و کرباپنم به شکلی روز افزون گزارش می گردد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع الطیف و همین طور تعیین فراوانی ژن های OXA-10, OXA-1 و PSE را حمل می کنند در ایزوله های مقاوم به سفتازیدیم پسودوموناس آئروژینوزا بود. روش: در این مطالعه توصیفی، 108 سویه پسودوموناس آئروژینوزا از مراکز درمانی اراک جمع آوری گردید. حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های ایزوله شده به روش انتشار دیسک در آگار (Kirby-Bauer) نسبت به آنتی بیوتیکهای سفتازیدیم، ایمی پنم، مروپنم، سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و جنتامایسین تعیین گردید. شناسایی سویه های تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف به روش Combined Disk انجام شد. تست MIC جهت آنتی بیوتیک های ایمی پنم، سفیپیم، سیپروفلوکساسین و سفتازیدیم برای 36 ایزوله صورت گرفت. در این بررسی DNA به روش boiling استخراج شد و برای 36 ایزوله مقاوم به سفتازیدیم، بررسی مولکولی ژن های OXA-10, OXA-1 و PSE(group) به روش Duplex-PCR صورت گرفت. نتایج: در بین 108 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا، مقاومت به سفتازیدیم (33/3%)، ایمی پنم (22/2%) مروپنم (24%)، آمیکاسین (20/3%)، سیپروفلوکساسین (15/7%) به دست آمد. در آزمایش MIC، میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها به ترتیب:15، 10، 20 و 15 درصد گزارش گردید. لازم به ذکر است که 32 سویه از 36 سویه مقاوم به سفتازیدیم (88/8%)، ESBL مثبت تشخیص داده شد. از 36 سویه مقاوم، 9 مورد OXA-10 مثبت و برای ژن های OXA-1 و PSE سوش مثبتی تشخیص داده نشد. نتایج، نشان دهنده گستردگی بالای مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف در بین سویه های پسودوموناس آئروژینوزای ایزوله شده می باشد. به علاوه نتایج بررسی مولکولی ژن های OXA-10 OXA-1 و PSE بیانگر این است که به غیر از ژن OXA-10، دو ژن دیگر در ایجاد مقاومت نسبت به سفتازیدیم نقشی ندارند.

کلیدواژه ها:

مقاومت آنتی بیوتیکی ، PSE ، OXA ، MIC ، ESBL ، پسودوموناس آئروژینوزا