نقش استحکام کالبدی و زیر ساخت های نفوذپذیری معابر در توسعه ی زیست پذیری شهری (مطالعه موردی: شهرک بزین، منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

زیست پذیری شهری به عنوان مفهومی کلیدی، به کیفیت زندگی در شهرها اشاره دارد و تحت تاثیر عواملی مانند استحکام ساختمانی، نفوذپذیری معابر سواره رو و وضعیت بافت های ناکارآمد قرار می گیرد. استحکام ساختمان ها و نفوذپذیری معابر، نقش مهمی در دسترسی و ایمنی شهری ایفا می کنند، در حالی که بافت های ناکارآمد چالش هایی برای توسعه پایدار ایجاد می کنند. چرخه نوسازی و بهسازی، راهکاری اساسی برای تبدیل این بافت ها به فضاهای کارآمد و زیست پذیر است.مواد و روش ها:این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و توسعه محور بوده و از لحاظ روش شناسی، رویکردی توصیفی-تحلیلی دارد. در فرآیند تحلیل داده ها، از تکنیک های تحلیل فضایی بهره گرفته شده است. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی زیست پذیری شهری با تمرکز بر دو شاخص مهم، شامل نفوذپذیری شبکه معابر سواره رو و استحکام ساختمان ها در مقیاس محلات شهری (سطوح کوچک تر از مناطق) است. برای دستیابی به این هدف، از ابزارهای نوین مانند سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و نرم افزارهای Excel، ArcGIS و Google Earth استفاده شده است. نتایج:نتایج نشان می دهد که ۴۷% از بافت محدوده به لحاظ استحکام کالبدی درجه ۱ یا استحکام خوب، ۳۸ % درجه ۲ یا استحکام متوسط و ۲۰% نیز درجه ۳ یا استحکام ضعیف دارند. همچنین، ۱۵ معبر درجه یک و ۱۰۰ معبر درجه دو در شهرک شناسایی شد که ۹۰ درصد آن ها از نفوذپذیری مناسبی برای حرکت سواره برخوردار هستند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که ۴۷ درصد از بافت محدوده مورد مطالعه از نظر استحکام کالبدی درجه ۱، ۳۸ درصد در درجه ۲، و ۲۰ درصد درجه ۳ قرار دارند. این آمار بیانگر آن است که بخش عمده بافت شهری (بالغ بر ۸۵ درصد) از نظر سازهای در وضعیت قابل قبول تا مطلوبی قرار دارد، اما وجود ۲۰ درصد بافت با استحکام ضعیف، نیازمند توجه فوری برای جلوگیری از تبدیل این مناطق به کانون های فرسودگی است. از سوی دیگر، شناسایی ۱۵ معبر درجه یک و ۱۰۰ معبر درجه دو که ۹۰ درصد آنها از نفوذپذیری مناسب برای حرکت سواره برخوردارند، نشاندهندهدسترسی مطلوب و روانی نسبی ترافیک در شهرک است. با این حال، ۱۰ درصد باقیمانده از معابر که نفوذپذیری کمتری دارند، می توانند به عنوان نقاط بحرانی در برنامه ریزیهای آتی مدنظر قرار گیرند. از دیگر یافته های این پژوهش می توان به این نتیجه رسید که مطالعات زیست پذیری در سطوح خرد (مانند محلات و شهرک ها) نسبت به سطوح کلان تر (مانند مناطق)، نتایج دقیق تر و کاربردی تری ارائه می دهند

کلیدواژه ها:

GIS ، نفوذپذیری معابر ، استحکام ساختمانی ، زیست پذیری شهری ، شهرداری شیراز