ارزیابی مبانی جواز و ممنوعیت شبیه سازی درمانی در ایران و ایالات متحده آمریکا

روش علمی شبیه سازی درمانی، که داعیه درمان بسیاری از بیماری های صعب العلاج را دارد، از بدو پیدایش مورد چالش بسیاری از متفکران اخلاقی و حقوق دانان قرار گرفته است؛ در مقابل، موافقان این روش درمانی با توجه به فواید و مزیت های فراوانی که بر آن مترتب است، قائل به جواز و مشروعیت آن هستند. صرف نظر از مخالفت یا موافقت با شبیه سازی درمانی در نظام حقوقی هر کشور، تشریح اصول و مبانی موافقان و مخالفان این روش علمی، از اهمیت والاتری برخوردار است. تحلیل و ارزیابی صورت گرفته نسبت به اصول و مبانی مورد استناد موافقان و مخالفان شبیه سازی درمانی، مبین آن است که به دلیل یکسان انگاری وضعیت رویان حاصله از فرایند شبیه سازی درمانی با جنین یک انسان توسط مخالفان، مخالفت ها و استدلالات ایشان بر پایه صحیحی استوار نشده است. همچنین دانشمندان با توجه به پژوهش های جدید علمی، قادر شده اند تا با رفع دغدغه ها و نگرانی های مخالفان، به راهکارهای نوینی برای ممانعت از سوء استفاده از این روش درمانی دست یابند؛ پژوهش هایی که خود مبتنی بر ضرورت پیشرفت علوم و توسعه علوم پزشکی و درمانی است.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی درمانی ، سلول های بنیادی ، حیات انسانی ، ضرورت پیشرفت علوم و توسعه علوم پزشکی و درمانی