مقایسه بیماریزایی و توالی های Rdna جدایه های Polymyxa betae حاوی و فاقد ویروس زردی نکروتیک رگبرگ جغندرقند

شبه قارچ Polymyxa betae تنها ناقل طبیعی ویروس BNYVV عامل بیماری مخرب ریزومانیای چغندرقند متعلق به سلسله Protista می باشد. جهت بررسی تفاوت در میزان تکثیر و ه مچنین تنوع در ناحیه DNA ریبوزومی جدایه های P.betae احوی و فاقد ویروس به ترتیب از روش سرولوژیکی الیزای کمی P.betae و تعیین توالی ناحیه اختصاصی DNA ریبوزومی پلاسمودیوفورومیست ها استفاده شد. مقدار ثابتی از اسپورهای استراحتی تمامی جدایه های مورد نظر (حدود 1000 عدد سیستوسور) تهیه و به خاک استریل حاوی رقم حساس رجینا در شرایط استاندارد گلخانه تزریق شد. میزان تکثیر جدایه های P.betae در ریشه های فرعی چغندرقند با روش بهینه سازی شده DAS-ELISA با استفاده از آنتی بادی چندهمسانه ای تهیه شده بر علیه پروتئین گلوتاتیون –S- ترانسفراز آن برآورد شد. به منظور بررسی تنوع ناحیه ITS این شبه قارچ در دو جدایه حاوی ویروس و فاقد ویروس، این ناحیه توسط آغازگرهای اختصاصی تکثیر شد و پس از خالص سازی باند تکثیری، محصول تکثیر شده در پلاسمید pTG19-T همسانه سازی و سپس تعیین توالی گردید. میزان تکثیر جدایه های p.betae احوی و فاقد ویروس پس از 2 هفته اختلاف معنی داری نشان نداد. اندازه ژن ناحیه ITS در 454 P.betae جفت باز بود و مقایسه توالی ناحیه ITS در جدایه حاوی و فاقد ویروس در نوکلئوتید شماره 271 اختلاف داشت و هر دو جدایه 99 درصد با جدایه P.betae بانک ژن مشابهت نشان داد. با توجه به این نتایج، به نظر می رسد وجود ویروس در جدایه های P.betae تأثیری روی توان تکثیر آنها در میزبان ندارد و جدایه های حاوی و فاقد ویروس از نظر DNA تفاوتی با یکدیگر ندارند.

کلیدواژه ها:

ریزومانیا ، کلونینگ ، توالی یابی ، میزان تکثیر