بررسی تاثیر گذاری روابط دانش آموزان و معلم بر بهداشت روانی محیط مدرسه

محیط مدرسه، پس از خانواده، مهم ترین نهاد اجتماعی است که در رشد و تکامل ابعاد مختلف شخصیتی دانش آموزان نقش بسزایی دارد. در این میان، روابط بین دانش آموزان و معلمان به عنوان یکی از عوامل کلیدی، می تواند تاثیرات عمیقی بر بهداشت روانی محیط مدرسه داشته باشد. هدف از این مطالعه مروری، بررسی جامع پژوهش های انجام شده در زمینه تاثیر روابط دانش آموزان و معلمان بر بهداشت روانی محیط مدرسه است. در این مطالعه مروری، با استفاده از کلیدواژه های مرتبط مانند «روابط دانش آموز و معلم»، «بهداشت روانی»، «محیط مدرسه»، «سلامت روان»، و «تعاملات کلاسی» در پایگاه های اطلاعاتی معتبر علمی از جمله PubMed، Google Scholar، ERIC، و SID، مقالات مرتبط منتشر شده در بازه زمانی مشخص مورد جستجو و بررسی قرار گرفتند. پس از غربالگری اولیه و حذف موارد نامرتبط، مقالات منتخب به صورت دقیق مورد مطالعه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بررسی مقالات نشان می دهد که روابط مثبت و سازنده بین دانش آموزان و معلمان، با ویژگی هایی همچون احترام متقابل، همدلی، اعتماد، حمایت، و ارتباط موثر، می تواند به بهبود شاخص های بهداشت روانی در محیط مدرسه منجر شود. این نوع روابط، احساس امنیت، تعلق، و خودکارآمدی را در دانش آموزان تقویت کرده و از بروز مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، و رفتارهای پرخطر پیشگیری می کند. در مقابل، روابط منفی و نامناسب، با ویژگی هایی همچون بی احترامی، تبعیض، خشونت کلامی، و عدم حمایت، می تواند به کاهش بهداشت روانی، افت تحصیلی، و افزایش رفتارهای نامطلوب در دانش آموزان منجر شود. یافته های این مطالعه مروری، بر اهمیت نقش روابط دانش آموزان و معلمان در ارتقاء بهداشت روانی محیط مدرسه تاکید دارد. ایجاد و حفظ روابط مثبت و سازنده بین این دو گروه، نیازمند توجه ویژه از سوی مدیران مدارس، معلمان، و سیاست گذاران آموزشی است. پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و مداخلاتی مناسب جهت توانمندسازی معلمان در زمینه برقراری ارتباط موثر و همدلانه با دانش آموزان طراحی و اجرا شود. همچنین، ایجاد فضایی امن و حمایتی در مدارس، که در آن دانش آموزان بتوانند آزادانه نظرات و احساسات خود را بیان کنند، ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

بررسی ، تاثیر گذاری ، روابط ، دانش آموزان و معلم ، بهداشت روانی ، محیط مدرسه