بررسی سیاست جنایی ایران در قبال رفاه عمومی شهروندان

بند یک اصل۴۳ قانون اساسی، اقتصاد جمهوری اسلامی ایران را براساس ضوابطی استوار می سازد که یکی از آنها تامین نیازهای اساسی مردم مانند مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه است. از اصول اولیه و مبانی دولت رفاه این است که حداقل امکانات رفاهی برای شهروندان فراهم گردد و نیازهای اساسی آنها تامین شود تا بتوانند با همین حداقل ها گذران زندگی بکنند. سلامتی ، بهداشت، امنیت ، آموزش، اشتغال و... عامل های مهم در رفاه و کرامت انسانی است. خوراک و پوشاک، مسکن، بهداشت و سلامتی، تشکیل خانواده و دیگر امور رفاهی، از جمله حقوقی است که دولت بایستی سیاست های مختلفی در قبال آنها اتخاذ کند. برخورداری از یک استاندارد مناسب زندگی؛ متضمن دسترسی به غذای کافی، آب آشامیدنی سالم، محیط زیست پاک و در کنار بهره مندی ازسیستم بهداشت عمومی و مراقبت ها و خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، ارائه ی پوشش های بیمه ای دولتی، خصوصی یا مختلط و دسترسی به داروهای اساسی، به اتفاق، مقوم سلامتی انسان هستند و هر یک به نوبه ی خود سهمی در رشد و اعتلای این حق دارند.

کلیدواژه ها:

رفاه عمومی ، سیاست جنایی ، تعهدات دولت ها ، سلامت ، اشتغال ، امنیت ، آموزش حقوق بشر