نقش پیشگیری وضعی در کاهش جرائم خشونت بار با تاکید بر سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران

پیشگیری از وقوع جرم همواره یکی از اهداف بنیادین نظام های حقوق کیفری به شمار می رود. در این میان، پیشگیری وضعی به عنوان یکی از شیوه های غیرکیفری، بر کاهش فرصت های ارتکاب جرم از طریق اصلاح محیط، افزایش هزینه های جرم و کاهش جذابیت آن تمرکز دارد. مقاله حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی به بررسی جایگاه و کارکرد پیشگیری وضعی در کاهش جرائم خشونت بار در ایران می پردازد و با تحلیل داده های آماری و بررسی سیاست های جنایی موجود، میزان اثربخشی این نوع پیشگیری را مورد واکاوی قرار می دهد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با وجود ظرفیت های بالای پیشگیری وضعی در مهار خشونت های اجتماعی، سیاست جنایی ایران بیشتر متمرکز بر رویکردهای واکنشی و کیفری است. در حالی که بهره گیری موثر از پیشگیری وضعی می تواند در کاهش وقوع جرائم خشن، کاستن از بار کیفری و تقویت حس امنیت عمومی نقش چشم گیری ایفا کند. در پایان، پیشنهادهایی برای ارتقای کارآمدی سیاست های پیشگیری وضعی در ایران ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

پیشگیری وضعی ، جرائم خشونت بار ، سیاست جنایی ، امنیت عمومی ، نظام کیفری ایران