بررسی تاثیر اختلال دیسکلکولیا (اختلال ریاضی) بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

مطالعه حاضر به بررسی تاثیر اختلال دیسکلکولیا (اختلال ریاضی) بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی پرداخته است. این اختلال، به عنوان یکی از ناتوانی های یادگیری، به طور مستقیم بر توانایی دانش آموزان در درک مفاهیم ریاضی و حل مسائل مربوطه تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش شناسایی چگونگی تاثیر دیسکلکولیا بر فرآیند یادگیری ریاضیات و بررسی روش هایی برای بهبود شرایط تحصیلی این دانش آموزان بوده است.این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و ابزارهایی نظیر مشاهده، مصاحبه با معلمان، و بررسی تکالیف درسی دانش آموزان انجام شده است. داده های جمع آوری شده از تجربیات و تعاملات مستقیم دانش آموزان مبتلا به دیسکلکولیا، دیدگاه های معلمان و تحلیل های کیفی تکالیف تحصیلی آنان به دست آمده است. نتایج نشان دادند که دانش آموزان مبتلا به این اختلال، به دلیل ناتوانی در انجام محاسبات و فهم مفاهیم عددی، با چالش هایی جدی در فرآیند یادگیری مواجه می شوند. این مشکلات نه تنها بر عملکرد ریاضی آنان، بلکه بر سایر حوزه های یادگیری نیز اثرات منفی می گذارد.پژوهش همچنین نشان داد که روش های آموزشی مناسب، مانند برنامه های یادگیری شخصی سازی شده و استفاده از تکنیک های چندحسی، می تواند تاثیر مثبتی بر یادگیری و اعتمادبه نفس این دانش آموزان داشته باشد. علاوه بر این، نقش حمایت های روان شناختی و عاطفی از سوی معلمان و والدین به عنوان یکی از عوامل کلیدی در کاهش اضطراب ناشی از این اختلال مشخص شد. این مطالعه تاکید دارد که ارائه راهکارهای آموزشی متناسب با نیازهای ویژه این گروه از دانش آموزان و ایجاد محیطی حمایتی در مدارس، می تواند به افزایش کیفیت آموزشی و بهبود عملکرد آنان کمک کند.این پژوهش با هدف پیشنهاد راهبردهای کاربردی و توسعه روش های آموزشی مناسب، تلاش دارد تا گامی موثر در جهت حمایت از دانش آموزان مبتلا به دیسکلکولیا و ارتقای کیفیت آموزش آنان بردارد

کلیدواژه ها:

دیسکلکولیا ، نارساخوانی ریاضی ، یادگیری ریاضی ، دانش آموزان ابتدایی ، پیشرفت تحصیلی