نقش سیاست های آموزشی در توسعه و ترویج سواد دیجیتال در مدارس

در عصر حاضر که با گسترش بی سابقه فناوری های دیجیتال و اطلاعات سیال مشخص می شود، سواد دیجیتال به عنوان یک ضرورت اساسی و چند وجهی برای زندگی، یادگیری و کار در قرن بیست و یکم ظهور کرده است. دیگر سواد دیجیتال صرفا مجموعه ای از مهارت های فنی برای استفاده از ابزارهای دیجیتال نیست، بلکه دربرگیرنده طیف وسیعی از توانمندی های شناختی، رفتاری، و نگرشی است که افراد را قادر می سازد تا در تعاملاتی آگاهانه، موثر، خلاقانه و اخلاقی با دنیای دیجیتال مشارکت کنند. این مقاله به بررسی و تحلیل نقش کلیدی سیاست های آموزشی در توسعه و ترویج سواد دیجیتال در مدارس می پردازد، زیرا نظام های آموزشی و به ویژه مدارس، نقشی بی بدیل در تربیت نسل آینده برای این دنیای دیجیتالی ایفا می کنند و سیاست های آموزشی کارآمد، زیربنای اصلی این نقش آفرینی را تشکیل می دهند. مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی، ابعاد مختلف سیاست گذاری برای سواد دیجیتال را بررسی می کند و با تمرکز بر برنامه های درسی، تربیت معلم، زیرساخت های فناوری، مشارکت ذی نفعان و ارزیابی اثربخشی، چارچوبی جامع و توصیه های سیاستی عملی برای طراحی و استقرار سیاست های آموزشی اثربخش و پایدار در راستای ارتقای سواد دیجیتال در مدارس ارائه می دهد. هدف نهایی این مقاله، روشن ساختن مسیر سیاست گذاران و دست اندرکاران نظام آموزشی برای تجهیز دانش آموزان به شایستگی های لازم برای شکوفایی در دنیای دیجیتال و ترسیم چشم اندازی روشن برای آینده ای دیجیتالی است که در آن همگان از فرصت های برابر برای رشد و مشارکت بهره مند باشند.

کلیدواژه ها:

سواد دیجیتال ، سیاست های آموزشی ، نظام آموزشی ، مدارس ، برنامه درسی ، تربیت معلم ، فناوری آموزشی