تحلیل انواع روشهای درونیابی با استفاده از داده های پهپادی (مطالعه موردی: بندهای آبخیزداری استان چهارمحالوبختیاری)

باتوجهبه اینکه استفاده از مدل ارتفاع رقومی یکی از ابزارهای مهم در علوم زمین و مهندسی است و برای نمایش سهبعدی سطح زمین و همچنین محاسبه انواع حجم خاک برداری، محاسبه حجم مخازن، عملیات راه سازی و سدسازی و غیره از کاربردهای این مدل می باشد در همین راستا بهدست آوردن مدل ارتفاعی رقومی از اهمیت باالیی برخوردار است. مدل رقومی ارتفاع را میتوان با تکنی ک هایی مانند فتوگرامتری ، سنسور لیدار، تداخلسنجی رادار، نقشهبردار ی زمینی و … تهیه کرد. در این تحقیق از چهار روش درون یابی معکوس فاصله وزندار، کریجینگ، همسایه طبیعی و اسپیالین (تنش، منظم) که از روش های آماربرداری زمینی تهیه شده اند استفاده گردید که بررسی نتایج نشان داد همه روشهای درون یابی برای به دست آوردن مدل ارتفاعی رقومی نتایج نزدیک به هم دارند و داده برداشت شده با تراکم بیشتر و فاصله نزدیک به هم تغییر ارتفاع در آن ها با شیب مالیم می باشد روش اسپیالین تنش و منظم نتایج قابل قبولی در به دستآوردن نقاط ارتفاعی ارائه می نماید. ولی در داده های با تراکم کم و فاصله زیاد از یکدیگر اسپیالین توانایی درون یابی را ندارد. همچنین دادههای برداشت شده با تراکم کم و فاصله زیاد از یکدیگر در روش کریجینگ دارای گپ درونیابی می باشد همچنین باتوجهبه شرایط توپوگرافی هر منطقه و حجم نمونه برداشت شده ممکن است هر درونیابی نسبت به درون یابی دیگر ارجحیت داشته باشد نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که داده های استخراج شده توسط پهپاد به دلیل برداشت پیوسته داده ها دارای دقت بالا و قابل قبولی هستند.

کلیدواژه ها:

روشهای درون یابی ، داده های پهپاد ، مدل ارتفاعی رقومی ، دقت محاسبه