بررسی تاثیر اشتیاق شغلی بر مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان (شاهد و ایثارگر) ناحیه ۴ شهر تهران

مسئولیت پذیری به عنوان رابطه ی بین فرد با دیگران و با سازمان و محیط اجتماعی بزرگتر، یکی از مفاهیم مطرح است که امروزه در سطح ملی و بین المللی اهمیت فزاینده ای کسب کرده و الزام درونی از سوی فرد برای انجام مطلوب است. مسوولیت پذیری یک فرد، تعهد نسبت به فعالیت هایی است که بر عهده ی وی گذاشته می شود. لذا بر همین اساس در پژوهش حاضر به بررسی رابطه اشتیاق شغلی با مسولیت پذیری پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل معلمان ابتدایی ناحیه ۴ شهر تهران بود که از بین آنان براساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۳۸۴ نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی مایگنان و فریل (۲۱۱۲) و اشتیاق شغلی شوفلی و همکاران (۲۱۱۲) بود. روایی ابزار به تایید نظرات متخصصین رسید و پایایی نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای مسئولیت پذیری اجتماعی ۸۹/۱ و برای اشتیاق شغلی برابر ۸۱/۱ گزارش شد. داده ها با استفاده از آزمون های آمار استنباطی و توصیفی و با بهره گیری از نرم افزار spss تحلیل گردید که نتایج نشان داد که اشتیاق شغلی با مسئولیت پذیری اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری دارد و نیز در ادامه نتایج نشان داد مولفه های اشتیاق شغلی (توانایی، وقف و جذب) قابلیت پیش بینی مسئولیت پذیری اجتماعی را دارند.

کلیدواژه ها:

اشتیاق شغلی ، مسئولیت پذیری ، معلمان ، تهران