درمان های غیر دارویی برای ADHD مروری بر رویکردهای نوین و شواهد علمی اخیر

اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) تا بزرگسالی نیز ادامه می یابد. یکی از رایج ترین اختلال های عصب تحولی در کودکان و نوجوانان است که در بسیاری از موارد تا بزرگسالی نیز ادامه می یابد. اگرچه درمان های دارویی نقش مهمی در کاهش علائم اصلی این اختلال دارند، اما به دلیل عوارض جانبی، مقاومت پذیرش، و محدودیت اثربخشی پایدار، توجه فزاینده ای به درمان های غیر دارویی جلب شده است. هدف این مقاله مروری، تحلیل انتقادی و تلفیقی پژوهش های اخیر در زمینه مداخلات غیر دارویی برای مدیریت ADHD است. بررسی انجام شده نشان می دهد که مداخلات رفتاری شامل درمان شناختی-رفتاری و آموزش والدین، توربوفیدبک، مداخلات تغذیه ای (مانند مکمل های امگا-۳ و زینک)، ورزش و تمرین های ذهن آگاهی، هر یک در بهبود برخی ابعاد علائم ADHD موثر بوده اند. با وجود این، یافته ها از نظر شدت و پایداری اثرات ADHD متغیر هستند و نیاز به پژوهش های گسترده تر با طراحی های دقیق تر همچنان حس می شود. این مقاله تلاش دارد تا رویکردی تحلیلی مسیرهای پی پژوهش و ترکیب درمانی موثر را برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ADHD پیشنهاد کند.

کلیدواژه ها:

اختلال کم توجهی-بیش فعالی ، درمان های غیر دارویی ، درمان شناختی-رفتاری ، آموزش والدین ، مکمل های تغذیه ای ، ذهن آگاهی ، ورزش ، تنظیم هیجان ، عملکرد اجرایی