تاثیر بهره وری اقتصادی آب، مصرف انرژی و تغییر اقلیم بر تنش آبی در ایران

در دهه های اخیر، تغییر اقلیم، مصرف انرژی و منابع آب پایدار را جهت استفاده پایدار از منابع آب ایجاد کرده است. در این مطالعه، میزان اثرگذاری بهره وری اقتصادی آب، مصرف انرژی و تغییر اقلیم بر تنش آبی ایران طی دوره زمانی ۱۹۹۰-۲۰۲۱ مورد بررسی قرار گرفت. در راستا، نتایج ارزیابی استانی (ARDL) پس از بررسی روابط بلندمدت و کوتاه مدت از رهیافت همزمانی در قالب مدل خودتوضیحی وقفه های گسترده (ARDL) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بهره وری اقتصادی با روابط بلندمدت و کوتاه مدت نقش مثبتی در کاهش سطح تنش آبی دارد. نتایج نشان می دهد که افزایش ۱ درصدی در بهره وری اقتصادی آب منجر به کاهش ۰/۳۱ درصدی سطح تنش آبی می شود. همچنین مصرف انرژی با ضریب ۰/۲۳ منجر به افزایش سطح تنش آبی می شود. تغییرات اقلیمی با ضریب ۰/۳۶ منجر به افزایش سطح تنش آبی می شود. پیشنهاد می شود که با اتخاذ سیاست های کلان اقتصادی و تامین منابع فوق با توجه به پیامدهای اثرگذاری بهره وری بر سطح تنش آبی با ایجاد زیرساخت های لازم و سیاست تنوع بخشی تامین منابع انرژی تا حد امکان سهم انرژی های پاک افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

سطح تنش ، بهره وری آبی ، اقتصادی آب ، مصرف انرژی ، ARDL ، تغییر اقلیم