بررسی اثر روشها و سطوح مختلف آبیاری بر میزان بهره وری آب و عملکرد زعفران در منطقه گناباد

به منظور بررسی اثر روشها و سطوح مختلف آبیاری بر میزان بهرهوری و عملکرد زعفران در شرایط اقلیمی گناباد، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی (ایستگاه تحقیقات گناباد) انجام شد. در این تحقیق تیمار روش آبیاری (شامل روشهای کرتی، قطرهای (نوار تیپ) و باران ی (پیفلکس ) در کرت اصلی و سطوح مختلف آب آبیاری (شامل تامین ۱۰۰ ،۷۵ و۵۰ درصد نیاز آبی) در کرت فرعی قرار داشتند. نتایج این بررسی نشان داد که تعداد گل، وزن خشک کلاله و بهرهوری آب در هر دو سال مورد بررسی تحت تاثیر روشها و سطوح مختلف آبیاری قرار گرفت. براساس نتایج مقایسه میانگین در هر دو سال مورد بررسی روش آبیاری بارانی دارای عملکرد کلاله و بهرهوری آب بیشتری بود و همچنین تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی دارای عملکرد کلاله بیشتری بود. جدول نتایج اثرات متقابل نشان داد بیشترین عملکرد کلاله تحت تیمار آبیاری بارانی با ۱۰۰ درصدنیاز آبی حاصل شد و همچنین در سال ۱۴۰۱ بیشترین بهرهوری آب نیز در همین تیمار مشاهده شد. بر این اساس چنین به نظر میرسد که میتوان با کاربرد آبیاری بارانی (پیفلکس ) ضمن صرفه جویی در میزان مصرف آب، بهرهوری آب را افزایش داد. بر این اساس می توان با استفاده از سیستم های نوین آبیاری بخشی از کمبود آب را پوشش داد، هرچند که دستیابی به عملکرد مطلوب مستلزم تامین ۱۰۰ درصدی نیاز آبی است.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، تعداد گل ، تنش خشکی ، نیاز آبی