استفاده از عصاره جلبک راهکاری برای افزایش عملکرد و تحمل گیاه زعفران (Crocus sativus L.) به تنش های محیطی

زعفران (Crocus sativus) یکی از گران بها ترین گیاهان دارویی موجود به شمار رفته و ارزش بسیار زیاد آن، باعث شده است تا از آن به عنوان طلای سرخ نام ببرند. زعفران گیاهی پیازی و چند ساله می باشد و عوامل مختلف محیطی (نور، رطوبت، دما و تغذیه) می توانند رشد و توسعه آن را تحت تاثیر قرار دهند. کودها، یکی از نهاده های مهم تولید در کشاورزی هستند. با این وجود، مصرف کودهای شیمیایی در اراضی کشاورزی، مشکلات زیست محیطی متعددی از جمله آلودگی منابع آب، کاهش کیفیت محصولات کشاورزی و کاهش میزان حاصلخیزی خاک ها را به وجود آورده است. استفاده از کودهای زیستی، برخلاف کودهای شیمیایی، می تواند ضمن افزایش رشد، موجب کاهش مصرف کودهای شیمیایی و آلودگی زیست محیطی و بهبود شاخص های کیفیت خاک و در نهایت تحقق اهداف کشاورزی پایدار شود. در کشاورزی ارگانیک که هدف آن تولید محصولات عاری از مواد شیمیایی است، کاربرد عصاره جلبک یکی از بهترین تیمارها محسوب می شود. امروزه، عصاره جلبک های دریایی به عنوان یک کود آلی به منظور افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارویی مانند زعفران و همچنین مقاومت به تنش های محی طی استفاده می شود. بنابراین، می توان با توصیه کاربرد کودهای زیستی در مزارع زعفران، ضمن ارتقای عملکرد، در راستای کشاورزی پایدار گام برداشت.

کلیدواژه ها:

کود زیستی ، کشاورزی پایدار ، کلاله ، محرک های زیستی ، مواد موثره