سمیت مرتبط با گیاه زعفران( Crocus sativus ) و ترکیبات شیمیایی آن

زعفران (Crocus sativus ) گیاهی علفی است که به خانواده Iridaceae تعلق دارد. این گیاه به طور معمول به عنوان زعفران شناخته می شود و از قرن ها پیش در هند و سایر نقاط جهان برای اهداف دارویی استفاده شده است. با این حال، مانند بسیاری از گیاهان دارویی، زعفران نیز در صورت مصرف بیش از حد یا در شرایط خاص می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. زعفران حاوی ترکیبات گیاهی متنوعی مانند کروسین، سافرانال و پیکروکروسین است که به آن رنگ، عطر و طعم می دهند. این ترکیبات، اگرچه در مقادیر کم مفید هستند، اما در مقادیر زیاد می توانند سمی باشند. تحقیقات نشان داده است که زعفران علاوه بر خواص درمانی دارای خواص سمی نیز می باشد. مطالعات تجربی و بالینی متعددی برای تعیین خاصیت سمی و ایمنی زعفران انجام شده است که نتایج آن نشان می دهد، در عصاره زعفران، سافرانال و کروسین سمیت حاد کمی دارند یا اصال سمیت ندارند و تنها در صورت قرارگیری و مواجهه با دوزهای بالا سمیت نسبتا حاد را دارا می باشد. مکانیسم دقیق سمیت زعفران هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، مطالعات نشان می دهند که ترکیبات گیاهی زعفران می توانند با تاثیر روی سیستم عصبی مرکزی، دستگاه گوارش و کبد باعث عوارض جانبی از جمله: تهوع، استفراغ، اسهال، دل درد، سردرد، سرگیجه، تشنج و آسیب به کلیه ها شود. عوامل مختلفی می توانند بر سمیت زعفران تاثیر بگذارند، از جمله آنها می توان به مقدار مصرف، خلوص و کیفیت زعفران و تداخالات دارویی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

کروسین ، پیکروکروسین ، سافرانال ، عوارض جانبی ، سلامتی