اثر کشت و کار زغفران بر میزان شوری و اسیدیته ریزوسفر خاک مزارع زیرکوه و خوسف در خراسان جنوبی

خصوصیات شیمیایی خاک از جمله هدایت الکتریکی یا شوری خاک (EC) و واکنش خاک (pH) در زراعت چندساله زعفران از عوامل مهم موثر بر رشد و تولید این گیاه است. لذا تحقیق کنونی با هدف اثر کشت و کار زعفران بر این دو خصوصیت شیمیایی (EC و pH) ریزوسفر خاک مزارع چندساله زیرکوه و خوسف در استان خراسان جنوبی در سال ۱۴۰۰ انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل و از نوع آشیانه ای در قالب طرح پایه کامال تصادفی انجام شد. عامل اول منطقه در دو سطح (شهرستان زیرکوه و خوسف) و عامل دوم سن مزرعه در سه سطح (شاهد مزرعه بدون گیاه زعفران، ۲ ساله، ۶ ساله) بودند. از هر منطقه سه نمونه شاهد، سه مزرعه ۲ ساله و سه مزرعه ۶ ساله انتخاب شد. شاخص های مورد آزمایش شامل pH خاک و هدایت الکتریکی (EC) خاک بود که بر اساس روش های استاندارد اندازه گیری شدند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که میزان هدایت الکتریکی در دو منطقه تفاوت معنیداری داشت، به طوری که میزان این شاخص در شهرستان زیرکوه ۶۰.۲ دسی زیمنس بر متر و در شهرستان خوسف ۱۷.۲ دسی زیمنس بر متر بود. بیشترین میزان شوری در مزارع ۲ ساله و کمترین میزان آن در مزارع ۶ ساله مشاهده شد. بر اساس نتایج اثر متقابل، بیشترین میزان شوری از مزراع دو ساله زیرکوه و کمترین مقدار از مزارع ۶ ساله خوسف به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که فقط در منطقه زیرکوه شوری مزارع ۲ ساله نسبت به ۶ ساله و شاهد افزایش معنی داری نشان داد. این احتمال ناشی از کاربرد کود دامی شور بوده است که می بایست مدیریت شود.

کلیدواژه ها:

زعفران ، سن مزرعه ، شوری ، واکنش خاک