مقاله مروری: پرورش ماهیان زینتی بومی: چالش ها و فرصت ها با تاکید بر گونه های بومی و پتانسیل های پرورش آنها
محل انتشار: مجله آبزیان زینتی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORAQ-12-1_004
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
پرورش ماهیان زینتی به عنوان یکی از بخش های مهم آبزی پروری، در سال های اخیر در ایران رشد چشمگیری داشته است. ایران با بیش از ۲۰۰ گونه ماهی بومی و اکوسیستم های آبی متنوع، ظرفیت بالایی برای توسعه این صنعت دارد. اگرچه تجارت جهانی ماهیان زینتی سالانه بیش از ۱۵ میلیارد دلار ارزش دارد، اما سهم ایران به دلیل تمرکز سنتی بر گونه های خوراکی و وارداتی محدود مانده است. گونه های بومی (ماهی قرمز، گوپی و گورامی) به دلیل سازگاری با شرایط محلی و جذابیت بصری، گزینه های مناسبی برای پرورش هستند. این گونه ها علاوه بر مزایای اقتصادی، به حفظ تنوع زیستی و توسعه پایدار کمک می کنند. با این حال، پرورش ماهیان زینتی بومی با چالش هایی نظیر کمبود دانش فنی، برداشت بی رویه از طبیعت و ضعف در زنجیره تامین مواجه است. این مشکلات باعث شده است که برخی گونه های ارزشمند در معرض انقراض قرار گیرند. سرمایه گذاری در این حوزه می تواند فرصت هایی چون حفظ ذخایر ژنتیکی، توسعه مشاغل محلی و جذب بازارهای بین المللی را فراهم کند. تنوع زیستی غنی ایران شامل بیش از ۴۳ گونه ماهی زینتی بومی است که در مناطق مختلف کشور پراکنده هستند. خانواده هایی مانند کپورماهیان، سگ ماهیان جویباری و کپور دندان ماهیان از جمله گروه های مهم هستند. این گونه ها به دلیل زیبایی ظاهری و مقاومت بالا، پتانسیل بالایی برای تجاری سازی دارند. توسعه تحقیقات علمی، آموزش پرورش دهندگان و ایجاد زنجیره تامین پایدار می تواند به ارتقاء جایگاه ایران در بازار جهانی ماهیان زینتی کمک کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا نهاوندی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
علی نکوئی فرد
مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
شهره مسائلی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :