ترجمان سکوت عرفانی از زبان هوش مصنوعی (مواجهه ربات چت جی پی تی با سکوت عرفانی)

هوش مصنوعی به ربات­هایی گفته می­شود که توان اجرای وظایفی را دارند که برای اجرای آن کنش­ها نیاز به هوش انسانی است. یکی از کارکردهای این ماشین­های هوشمند -که گاه فراتر از هوش انسانی ظاهر می­شوند- تحلیل و تفسیر متون است. از سویی، قلمرو عرفان، ساحتی است رازناک، مبهم و رمزآلود؛ و ورود به این اقلیم ملزوماتی را می­طلبد که پژوهنده از داشتن هوش مناسب برای شناخت و پرداخت آنها ناگزیر است. جستار حاضر که با روش توصیفی-تجربی نوشته شده است، می­کوشد تا با ارائه مطالبی حاوی «سکوت عرفانی» به مثابه داده ورودی به ربات­­ مدرن «چت­جی­پی­تی»، به سنجش و مواجهه پردازش­های این ربات با موضوع یادشده بپردازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ربات چت­جی­پی­تی از ساحت عرفانی متن و تفکیک آن از دیگر حوزه­ها (ساحت غنایی، حماسی و...) شناخت کافی دارد؛ یعنی در تفسیرها، پس از پردازش داده­ها و دریافت این نکته که متن به حوزه عرفان مربوط است، می­کوشد تا آن را براساس مفاهیم عرفانی تجزیه و تحلیل کند. شناخت دقیق و درست اصطلاحات عرفانی، دیگر توانمندی ربات هوشمند است. همچنین، تسلط این ابزار هوشمند در فهم زبان رمزی، شناخت بعد ادبی و لایه­های زیرین متن که بیشتر در قالب نمادها نمود می­یابند نیز درخور توجه است. با این توضیحات و ازآنجایی که هوش مصنوعی به­مرور خود را تقویت و ترمیم می­کند، چندان دور نیست که به­دستیاری این ابزارهای مدرن و هوشمند، افق­های نوینی در بحث پردازش و فهم متون عرفانی بر مخاطبان این حوزه گشوده شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ربات چت جی پی تی ، عرفان ، سکوت عرفانی