بررسی تاثیر نوع خاکورزی بر میزان محتوی پروتئینی ارقام مختلف سویا

با توجه به اهمیت حبوبات به خصوص سویا در عادت غذایی انسان ها و امکان جایگزینی آن به عنوان پروتئین در سبد غذایی، بررسی شرایط مختلف خاکورزی و تاثیر آن بر میزان محتویات پروتئینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از سوی دیگر به دلایل مختلف زیست محیطی، نگرش و استاندارهای خاکورزی در عملیات کشاورزی روز به روز به سمت کم خاکوری و بی خاکورزی حرکت می کند. این مطالعه با توجه به محدود مطالعه های انجام شده در زمینه تاثیر میزان خاکورزی بر میزان محتوی پروتئین در ارقام مختلف سویا، تدوین شده است. در این راستا، محتوی پروتئین ارقام ویلیامز، DPX و L۱۷ که در شرایط مزرعه و در کشت و صنعت مغان کشت و پرورش شدند، مورد بررسی قرار گرفت. اهداف انجام این تحقیق شامل بررسی ارقام مختلف سویا و میزان پروتئین، بررسی تاثیر انواع روش های خاکورزی در میزان پروتئین و بررسی و جمعبندی موضوع جهت استفاده از آن در کاربردهای مختلف می باشد. روش کار خاک ورزی در سه سطح (خاک ورزی حداقل، کم خاک ورزی و بدون خاک ورزی) مورد آزمایش و بررسی قرار گرفت. در این راستا، سه نوع رقم سویا فوق الذکر انتخاب و در شرایط مختلف خاک ورزی کشت شد. مقدار پروتئین دانه ها بعد از برداشت با دستگاه کجلدال اندازه گیری و سپس با روش آماری اندازه گیری های تکراری اندازه گیری در نرم افزار SPSS و آزمون های Lambda Wilks، آزمون کرویت ماوشلی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل گردیدند. بدون در نظر گرفتن نوع رقم، محتوی پروتئینی با خاک ورزی ارتباط معنی دار را نشان داد. مقدار میانگین پروتئین سویای اندازه گیری شده در انواع مختلف روش های خاکورزی در ارثام مختلف اثر معناداری در مقدار پروتئین سویا داشته است. به طوریکه روش بی خاک ورزی بر اساس میانگین ها دارای بهترین عملکرد بوده و پس ازآن روش کم خاک ورزی و خاکورزی حداقلی به ترتیب عملکردهای متفاوتی را از خود نشان دادند. با توجه به تاثیر بالای خاک ورزی، می توان تغییرات سودمندی در کشاورزی برای افزایش پروتئین سویا اعمال کرد. همچنین این عمل، باعث کاهش هزینه و

کلیدواژه ها:

سویا ، پروتئین ، خاکورزی ، محتوی پروتئینی ، مزرعه ، کشاورزی