کرامت انسانی و اخلاق خانواده در معارف نبوی

انسان و کرامت به عنوان حق طبیعی و ذاتی، محور انسان شناسی فلسفی عصر حاضر است که در اندیشه گذشتگان دارد. این اصطلاح در معنای عام خود بیانگر ارزشمندی و والایی انسان و برتری نسبت به موجودات دیگر است. از هر یک از ادیان، مکاتب و علوم بشری مانند دانش حقوق، فلسفه، علوم تربیتی این موضوع را از نگاه خاصه و ابعاد مختلف آن را بررسی نموده اند. حقوق دانان نیز با جعل اصطلاح (Human dignity) فصل جدیدی از مطالعات حقوقی را گشوده اند. با توجه به جایگاه کرامت انسان به مثابه پایه بسیاری از حقوق جدید است و در علوم مختلفی مانند حقوق، سیاست، اخلاق، فلسفه و روان شناسی کاربرد چند بعدی دارد و واقعیت عینی آن محدوده های مختلفی را می پوشاند. یکی از مباحث مهم در عرصه خانواده پژوهی، مبانی و اصولی است که خانواده سالم بر آن مبتنی و این مقاله درصدد است تا نقش کرامت زن هم به عنوان همسر و هم به عنوان مادر، و جایگاه والای او در گفتمان خانواده ویژه در رویکرد اسلامی دارد. قرآن کریم و پیامبر اکرم (ص) ضمن تکریم خانواده، از کرامت زن سخن گفته و بر مبنای آن، حقوق اجتماع و خانواده را تعیین نموده است. افزون بر این، حاکم شدن اصل کرامت در خانواده و تکریم زن موجب استحکام نهاد خانواده از نظر اخلاقی می شود. بر همین اساس، این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به کتاب های مطالعه شده در موضوع کرامت زن در مکتب اسلام و سیره عملی پیامبر اکرم (ص) به ارائه تعریفی از کرامت و انواع آن در مکتب اسلام، کرامت زن مبانی آن را تبیین نموده و سپس نتایج کرامت مندی زن در خانواده را مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

معارف نبوی ، کرامت انسانی ، اصل کرامت ، زن ، اخلاق خانواده