تبیین وضعیت معیارهای شهر دوستدار سالمند از دیدگاه ساکنین (نمونه موردی: شهر میاندوآب)

مقدمه: با توجه به روند صعودی تعداد جمعیت سالمندان در میاندوآب، اهمیت بررسی وضعیت معیار های شهر دوستدار سالمند را در این شهر نمایان می سازد به طوری که با تبیین وضعیت این معیار ها در این شهر می توان چشم اندازی از مسیر توسعه پایدار این شهر تدوین نمود بنابراین هدف اصلی این پژوهش تبیین وضعیت معیار های شهر دوستدار سالمند از دیدگاه ساکنین سالمند در شهر میاندوآب می باشد.داده و روش: روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی و دارای هدف کاربردی می باشد. جمع آوری داده ها در این پژوهش به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش ساکنین بالای ۶۵ سال شهر میاندوآب می باشد که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد حجم نمونه ۳۶۴ نفر برآورد شده است که به صورت تصادفی ساده در محدوده مورد مطالعه توزیع گردیده است. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل واکر مایکل (۱۹۹۶) ماتریس رضایت اهمیت و برای ارزیابی ساختار جمعیتی از فرمول معیار سالخوردگی استفاده شده است. یافته ها: پردامنه ترین مقادیر IS برای زیرمعیارهای معرف وابسته به هشت معیار اصلی پژوهش عبارتند از ۷۱۴۴/۰ (مسکن)، ۵۷۰۵/۰ (مشارکت اجتماعی)، ۵۶۴۹/۰ (احترام و پذیرش اجتماعی)، ۷۱۴۹/۰ (مشارکت مدنی و اشتغال)، ۴۶۸۹/۰ (ارتباطات و اطلاعات)، ۴۴۴۰/۰ (حمایت اجتماعی و خدمات درمانی)، ۶۲۹۵/۰ (فضاها و ساختمان های بیرونی) و ۵۱۰۴/۰ (حمل ونقل). با توجه به میزان IS برای زیرمعیارهای شهر دوستدار سالمند در میاندوآب و نظر به درصد اهمیت و رضایت آنها، دو استراتژی افزایش تاکید بر وضع موجود و تثبیت تاکید فعلی مناسب و توجیه پذیر است.نتیجه گیری: هرم جمعیتی میاندوآب در آینده به مسیری می رود که افراد بالای ۶۰ سال شمار زیاد و بالایی از جمعیت را دربر می گیرد. پدیده سالمندی در میاندوآب، یک واقعیت با ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی، بهداشتی و درمانی است. ایجاد شهر دوستدار سالمند پویا به تامین شرایط مبتنی بر سیاست ها، ساختارها، راهبردها، برنامه ها، امکانات و خدمات شهری بستگی دارد.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار سالمند ، ماتریس اهمیت- رضایت ، توسعه پایدار ، شهر میاندوآب