آسیب شناسی بهره گیری مجتهدان از قرآن کریم در اجتهاد
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 35
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOSFI-10-4_004
تاریخ نمایه سازی: 16 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
قرآن همواره در علم فقه مرجعیت داشته ویکی از مهم ترین منابع آن بوده است ولی به کارگیری آن گاهی با نقص ها، آسیب هائی همراه بوده است در این اثر تلاش شده تا برخی از مهم ترین آسیب ها در مرجعیت قرآن در اجتهاد بررسی شود که عبارتند از : عدم استفاده از قرآن در احراز صدور روایت ،عدم احاطه ی کامل به آیات قرآن ،عدم استفاده از قرآن در احراز جهت صدور روایت ،عدم استقصای کامل علت احکام ،عدم نسبت سنجی میان عناوین مذکور در روایات و عناوین مذکور در آیات ،عدم استفاده کامل از صفات شارع ،عدم استفاده کامل از مبانی انسان شناختی ،عدم توجه کامل به امور اعتقادی واخلاقی ،عدم تفکیک قضیه خارجیه و قضیه حقیقیه ، عدم توجه به ارائه احکام در شکل مفاهیم کلی قابل استفاده برای همه زمان ها و مکان ها ،عدم فهم روایات در پرتوآیات ، عدول از ظاهر قرآن با ادله ای غیر مبین .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید ضیایی فر
دانشیار گروه فلسفه فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی؛ قم ، ایران