پیشران های رشد اقتصادی کشورهای منا: تحلیل تجربی با استفاده از روش های حسابداری رشد درون زا

هدف این مقاله ارزیابی عوامل پیشران رشد اقتصادی کشورهای منطقه منا در دوره ۲۰۱۹-۱۹۹۰ است. برای دستیابی به این هدف، با استفاده از مدل های رشد درون زا، روش حسابداری رشد استاندارد برای درک بهتر منابع رشد TFP و سهم آنها از رشد اقتصادی گسترش یافت. در مرحله نخست، تابع مرزی تصادفی با ضرایب متغیر برآورد و کشش های نیروی کار و سرمایه در زمان و برای تمامی کشورها محاسبه و با کمک نتایج همین تابع کارایی فنی برآورد گردید. سپس پیشرفت تکنولوژیکی با روش مرزی اجزاء خطا تخمین زده شد و در نهایت سهم نهاده ها از رشد اقتصادی بدست آمد. نتایج حسابداری رشد درون زا نشان داد متوسط سهم نهاده های کلاسیک(نیروی کار و سرمایه) از رشد اقتصادی ۸/۸۲ درصد است؛ که سهم سرمایه ۲/۵۲ درصد و سهم نیروی کار ۶/۳۰ درصد می باشد؛ این در حالی است که در حسابداری رشد استاندارد سهم نهاده ها از رشد اقتصادی ۸/۸۶ درصد است. متوسط سهم بهره وری نهاده افزا از رشد سالانه ۷/۱۴ درصد بوده که از این مقدار سهم بهره وری سرمایه افزا ۶/۱۰ درصد و سهم بهره وری کارافزا ۱/۴ درصد می باشد. هم چنین متوسط سهم بهره وری مستقل از رشد سالانه ۱/۷ درصد است که برآیند دو عامل تغییر کارایی فنی و پیشرفت تکنولوژیکی می باشد. متوسط سالانه سهم بهره وری کل در حسابداری رشد استاندارد و جدید به ترتیب ۵/۱۳ و ۸/۲۱ درصد بوده که بیان می دارد برآورد سهم TFP در روش استاندارد با خطای کم برآوردی همراه است.

کلیدواژه ها:

حسابداری رشد درون زا ، بهره وری سرمایه افزا و کارافزا ، بهره وری کل عوامل ، منطقه منا