اثر عمل آوری شیمیایی همزمان با فرآوری فیزیکی دانه جو(Hordeum vulgare) بر تولید و فراسنجه های تخمیر در شکمبه گاوهای شیرده هلشتاین

این آزمایش در قالب طرح مربع لاتین در ۳ دوره ۲۱ روزه ( ۷ روز تغییر جیره، ۱۰ روز عادت پذیری و ۴ روز نمونه گیری) و با استفاده از سه راس گاو فیستولا شده شیرده نژاد هلشتاین انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: ۱) دانه جو بخار پز- امواج مادون قرمز - پولکی بدون هیچ عمل آوری شیمیایی ۲) دانه جو بخار پز- امواج مادون قرمز - پولکی عمل آوری شده با عصاره ریشه گیاه چوبک و اسید لاکتیک ۳) دانه جو بخار پز- امواج مادون قرمز - پولکی عمل آوری شده با بی کربنات آمونیوم و اسید لاکتیک. عمل آوری های شیمیایی درصد چربی شیر را نسبت به تیمار بدون عمل آوری افزایش داد (P<۰.۰۵). عمل آوری شیمیایی با بی کربنات آمونیوم و اسید لاکتیک موجب افزایش درصد پروتئین، مواد جامد و غلظت نیتروژن اوره ای شیر در گاوها شد (P<۰.۰۵). نیتروژن اوره ای خون در ساعت های ۲، ۴ و ۶ پس از خوراکدهی صبحگاهی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (P<۰.۰۵). قابلیت هضم ظاهری ماده خشک در تیمار حاوی دانه جو بخار پز- امواج مادون قرمز - پولکی عمل آوری شده با عصاره ریشه چوبک و اسید لاکتیک از سایر تیمارها بیشتر بود (P<۰.۰۵) این در حالی است که قابلیت هضم ظاهری نشاسته و پروتئین در تیمار دانه جو بخار پز- امواج مادون قرمز - پولکی عمل آوری شده با بی کربنات آمونیوم و اسید لاکتیک بیشترین بود (P<۰.۰۵). غلظت نیتروژن آمونیاکی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی و زمان پس از مصرف خوراک قرار گرفت (P<۰.۰۵) نتایج پژوهش حاضر نشان داد که عمل آوری شیمیایی دانه جو همراه با فرآوری فیزیکی بخار پز- امواج مادون قرمز - پولکی می تواند بر درصد چربی، پروتئین و مواد جامد شیر و همچنین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتئین و نشاسته اثر مثبت بگذارد.

کلیدواژه ها:

اسید لاکتیک ، بخارپز- پولکی ، بی کربنات آمونیوم ، عصاره چوبک