مطالعه تاثیر منبع و سطح عناصر روی، مس، منگنز و آهن بر عملکرد، فراسنجه های خونی و ویژگی های استخوان درشت نی مرغ گوشتی در دو دوره رشد و پایانی

این پژوهش به منظور بررسی اثر منابع و سطوح مختلف عناصر معدنی بر عملکرد، فراسنجه های خونی و ویژگی های استخوان درشت نی مرغ گوشتی در دو دوره رشد و پایانی انجام شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل ۵ × ۲ با دو منبع عناصر کیلاته آلی و غیرآلی در پنج سطح (۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد احتیاجات توصیه شده) با استفاده از ۱۲۵۰ قطعه مرغ گوشتی سویه راس ۳۰۸ در پنج تکرار و ۲۵ قطعه مرغ در هر تکرار اجرا شد. افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک در دوره رشد، پایانی و کل دوره، همچنین فراسنجه های خونی و استحکام و محتوای عناصر معدنی استخوان درشت نی در ۴۲ روزگی اندازه گیری شد. در کل دوره پژوهش (۴۲-۱۱روزگی) افزایش روزانه به طور معنی داری در گروه های دریافت کننده ۱۲۰ و ۱۰۰ درصد احتیاجات مواد معدنی به شکل آلی و ۱۲۰ درصد احتیاجات به شکل غیر آلی بیشتر از سایر گروه ها مشاهده شد. بیشترین میزان مصرف خوراک روزانه به طور معنی داری مربوط به گروه دریافت کننده ۴۰ و۶۰ درصد احتیاجات از مواد معدنی غیر آلی بود. در کل دوره آزمایش، کمترین ضریب تبدیل خوراک در گروه های دریافت کننده ۱۲۰ و ۱۰۰ درصد احتیاجات مواد معدنی آلی و ۱۲۰ درصد احتیاجات مواد معدنی غیر آلی به دست آمد. ذخیره مواد معدنی استخوان در گروه های دریافت کننده ۸۰، ۱۰۰و ۱۲۰ درصد احتیاجات توصیه شده مواد معدنی آلی و ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد احتیاجات توصیه شده مواد معدنی غیرآلی به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از ۸۰ درصد مواد معدنی به شکل آلی به دلیل عملکرد مشابه با ۱۰۰و ۱۲۰ درصد احتیاجات منابع آلی و غیرآلی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

استخوان درشت نی ، عملکرد ، فراسنجه های خونی ، مرغ گوشتی ، مواد معدنی