امنیت دیجیتال خانواده ها در مواجهه با تهدیدات سایبری رسانه های اجتماعی
محل انتشار: یازدهمین همایش ملی -تازه های روانشناسی مثبت
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 71
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPP11_375
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف بررسی امنیت دیجیتال خانواده ها در مواجهه با تهدیدات سایبری رسانه های اجتماعی انجام شده است. روش پژوهش از نوع پیمایشی و جامعه آماری شامل خانواده هایی (والدین و فرزندان در گروه های سنی مختلف) بود که از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. تعداد ۲۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که این تعداد با توجه به محدودیت های زمانی و منابع در دسترس، به عنوان حجم نمونه مناسب در نظر گرفته شد. نمونه گیری به روش تصادفی چند مرحله ای انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. یافته ها نشان داد که اکثر پاسخ دهندگان (۶۴.۲۹%) در گروه سنی ۳۶ تا ۴۵ سال قرار دارند و ۵۰% از آن ها دارای مدرک کارشناسی هستند. از نظر استفاده از شبکه های اجتماعی، ایتا با ۳۴.۲۹% محبوب ترین پلتفرم بود. همچنین، ۶۵.۷۱% از شرکت کنندگان با محتوای نامناسب در شبکه های اجتماعی مواجه شده اند و تنها ۲۴.۲۹% با مفهوم "فیشینگ" و خطرات آن آشنا بودند. در زمینه اقدامات امنیتی، ۶۷.۱۴% از پاسخ دهندگان به طور منظم نرم افزارها و سیستم های خود را به روزرسانی می کنند، اما تنها ۲۵.۷۱% از نرم افزارهای امنیتی مانند آنتی ویروس استفاده می کنند. نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه برخی از کاربران از اقدامات امنیتی پایه مانند به روزرسانی نرم افزارها و استفاده از احراز هویت دو مرحله ای بهره می برند، اما بسیاری از آن ها از مفاهیم پیشرفته تر امنیت دیجیتال مانند فیشینگ و ابزارهای کنترل والدین آگاهی کافی ندارند. همچنین، مواجهه با محتوای نامناسب و قلدری سایبری در بین کاربران شبکه های اجتماعی شایع است. بر این اساس، ارائه آموزش های عمومی و افزایش آگاهی در مورد امنیت دیجیتال، به ویژه برای خانواده ها و کودکان، ضروری به نظر می رسد. این مطالعه پیشنهاد می کند که مدارس، نهادهای آموزشی و رسانه ها نقش مهمی در افزایش آگاهی و بهبود امنیت دیجیتال خانواده ها ایفا کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرویز شهمیری
دانشجوی دکتری تخصصی علوم ارتباطات
علی جعفری
استادیار گروه مشارکت ها و ارتباطات، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، تهران، ایران.