بررسی تاثیر فناوری های آموزشی بر بهینه سازی فرآیند آموزش معکوس در مدارس

آموزش معکوس به عنوان یک رویکرد آموزشی نوآورانه، با جابجایی فعالیت های سنتی خانه و کلاس درس، پتانسیل قابل توجهی برای افزایش تعامل دانش آموزان و تعمیق یادگیری فراهم آورده است. در این مدل، دانش آموزان محتوای آموزشی اولیه (مانند سخنرانی ها) را خارج از کلاس، اغلب با استفاده از منابع دیجیتال، مطالعه می کنند و زمان کلاس درس به فعالیت های تعاملی، حل مسئله و بحث گروهی اختصاص می یابد. موفقیت و اثربخشی این رویکرد در محیط های مدرسه ای به شدت به ادغام هوشمندانه و موثر فناوری های آموزشی وابسته است. این فناوری ها نه تنها امکان ارائه محتوا در خارج از کلاس را فراهم می آورند، بلکه ابزارها و پلتفرم های لازم برای تسهیل فعالیت های تعاملی و فردی سازی شده در کلاس درس را نیز مهیا می کنند. این مقاله مروری به بررسی تاثیر فناوری های آموزشی بر جنبه های مختلف فرآیند آموزش معکوس در مدارس می پردازد. هدف اصلی، تحلیل چگونگی استفاده از ابزارهای فناورانه برای بهینه سازی هر مرحله از این فرآیند، از آماده سازی و ارائه محتوای قبل از کلاس گرفته تا تسهیل فعالیت های حین کلاس و ارائه بازخورد پس از کلاس، است. مروری بر ادبیات پژوهشی نشان می دهد که فناوری هایی مانند پلتفرم های مدیریت یادگیری، ابزارهای تولید و اشتراک گذاری ویدئو، نرم افزارهای تعاملی، ابزارهای همکاری آنلاین و سیستم های ارزیابی دیجیتال نقش حیاتی در موفقیت آموزش معکوس ایفا می کنند. این مقاله با تکیه بر یافته های پژوهش های موجود، به تشریح فرصت ها، چالش ها و راهکارهای استفاده از فناوری برای ارتقاء کیفیت یادگیری در مدل کلاس درس معکوس می پردازد و چشم اندازی برای اجرای موثرتر این رویکرد در نظام های آموزشی مدرسه ای ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ، فناوری آموزشی ، بهینه سازی ، مدارس ، یادگیری فعال