واکاوی نقش مادری در دست یابی به رزق معنوی در خانواده

حسن خلق یکی از زیبایی های برجسته ای است که هر انسان مومنی از آن برخوردار است و برای اینکه بتواند این صفت نیک را در خود تقویت کند بایستی از ویژگی های اخلاقی شایسته ای برخوردار باشد و برای به دست آوردن آن ویژگی های اخلاقی تلاش گسترده ای داشته باشد. حسن خلق در سیره انبیا ما و بزرگان دین از جایگاه بسیار ویژه ای برخوردار است. به طوری که برای داشتن چنین صفت ارزشمندی بهره مندی از اوصاف بسیاری را در باطن انسان می شمارند. یکی از این اوصاف که در وجود انسان است داشتن چهره شاداب و خوش رویی است که در مسیر زندگی معنوی و سعادتمند بسیار حائز اهمیت است. بنابراین لازم به ذکر است که بگوئیم این خوش رویی و حسن خلق در زندگی فردی و اجتماعی به خصوص در نهاد خانواده از جایگاه والایی برخوردار است. در نهاد خانواده یکی از افرادی که به وجودش در نهادینه کردن این صفت نیاز مبرم است مادر و نقش زن است. زن و به نوعی مادر می تواند با داشتن حسن خلق و نهادینه کردن آداب و سرشت نیک و سعادتمندی رزق معنوی را در خانواده گسترش دهد. بدین معنا که رزق معنوی داشتن بهره مندی از آداب و علومی که انبیا و ائمه اطهار علیه السلام در زندگی و سیره خودشان از آن بهره مند شدند تا از زندگی سعادتمندی همراه با مقام رضای از خداوند متعال بهره مند باشند. در این نوشتار سعی بر این داریم که با تکیه بر روش توصیفی - تحلیلی به راهکارهای رسیدن به رزق معنوی در خانواده با توجه به وجود مادران و زنان خوش خلق اشاره کنیم. مقدمه اخلاق در دین اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ به طوریکه در آیات و روایات به این امر مهم پرداخته شده است. اخلاق دارای ویژگیهای فردی و اجتماعی است که به سبب و مقتضای قرار گرفتن در هر جایگاهی بایستی اخلاق نیک و سرشت امین داشت. اخلاق فردی دارای ویژگی های مرتبط در خانواده است که همه آنها یک خانواده اسلامی را برای تحکیم بنیان خانواده رهنمون می سازد. به تبع آن اخلاق نیک در جامعه و اجتماع گسترش می یابد و سبک زندگی اسلامی و قرآنی را در سطح جامعه افزایش می دهد. داشتن اخلاق نیک برگرفته از واژه خوش خلقی است. خوش خلقی برگرفته از خوشرویی و حسن معاشرت است که در برخورد پسندیده داشتن با هم نوعان خود کاربردی می شود.

کلیدواژه ها:

حسن خلق ، رزق معنوی ، خانواده ، مادر ، زنان خوش خلق ، اخلاق ، اسلام ، آیات ، روایات ، خوش خلقی ، خوشرویی ، حسن معاشرت