جایگاه تعامل خانواده و مدرسه در ارتقای یادگیری مبتنی بر دانش آموز در دوره ابتدایی

تحولات بنیادین در پارادایم های آموزشی معاصر، نگاه به فرآیند یاددهی-یادگیری را از رویکرد معلم محور به سوی رویکرد دانش آموزمحور سوق داده است. این تغییر نگرش، نیازمند بازنگری در تمامی مولفه های نظام آموزشی، از جمله نقش و جایگاه تعامل خانواده و مدرسه است. دوره ابتدایی، به عنوان حساس ترین مقطع تحصیلی در شکل گیری پایه های علمی، شخصیتی و اجتماعی دانش آموزان، اهمیت ویژه ای در این میان دارد. یادگیری دانش آموزمحور که بر فعالیت، مشارکت فعال، تفکر انتقادی، خلاقیت و حل مسئله توسط خود دانش آموز تاکید دارد، در غیاب حمایت و هماهنگی میان دو محیط کلیدی زندگی کودک، یعنی خانه و مدرسه، نمی تواند به طور کامل محقق شود. تعامل سازنده و هدفمند میان والدین و کادر مدرسه، بستری فراهم می آورد که ضمن درک بهتر نیازها، توانمندی ها و چالش های دانش آموز، امکان ارائه حمایت های همسو و مکمل در هر دو محیط را فراهم می سازد. این تعامل، نه تنها به تقویت انگیزه و اعتماد به نفس دانش آموز در فرآیندهای یادگیری فعال کمک می کند، بلکه در تسهیل اجرای راهبردهای نوین تدریس مبتنی بر دانش آموز و ایجاد محیطی غنی و پربار برای رشد و یادگیری جامع او نقش محوری ایفا می نماید. این مقاله مروری، با واکاوی مبانی نظری و شواهد موجود، به تشریح جایگاه و اهمیت تعامل خانواده و مدرسه در ارتقای یادگیری دانش آموزمحور در دوره ابتدایی پرداخته و راهکارهای عملی برای تقویت این تعامل را ارائه می دهد. هدف اصلی، ترسیم چشم اندازی روشن از چگونگی هم افزایی این دو نهاد مهم تربیتی در راستای تحقق اهداف یادگیری دانش آموزمحور است.

کلیدواژه ها:

تعامل خانواده و مدرسه ، یادگیری دانش آموزمحور ، دوره ابتدایی ، ارتقای یادگیری ، آموزش