بررسی روندهای نوین در طراحی پارچه و لباس: هم آفرینی هنر و فناوری

در دهه های اخیر، صنعت نساجی و طراحی پوشاک با تحولات بنیادینی مواجه شده است که تعامل میان هنر و فناوری را در مرکز توجه قرار داده است. بهره گیری از فناوری های چاپ دیجیتال، رباتیک بافندگی سه بعدی و دستگاه های برش لیزری امکان خلق الگوهای پیچیده و شخصی سازی شده را در مقیاس انبوه فراهم آورده است. همزمان، ظهور پارچه های هوشمند مبتنی بر حسگرها و مواد تطبیق پذیر چشم اندازی نوین از پوشاک تعاملی و کاربردی ارائه می دهد که فراتر از محافظت حسی و راحتی، به کنترل دمای بدن، پایش سلامت و ارتباط بی سیم می پردازد. رویکردهای پایدار در انتخاب الیاف طبیعی بازیافتی و فناوری های تکمیل دوست دار محیط زیست پاسخگویی به بحران زیست محیطی و گرایش مصرف کنندگان به محصولات سبز را تسریع کرده است. این مقاله با بررسی و تحلیل نمونه های برتر جهانی و پروژه های تحقیقاتی کاربردی، چارچوبی مفهومی برای هم آفرینی هنر، طراحی خلاقانه و فناوری های نوین در تولید منسوجات و لباس ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهد که همگرایی میان تیم های چندرشته ای شامل طراحان مد، مهندسان مواد و متخصصان دیجیتال عامل کلیدی در شکل دهی به روندهای آتی مد و پوشاک هوشمند است. فناوری های پارامتریک و واقعیت افزوده امکان آزمون پیش نمایش سریع را فراهم کرده و چشم انداز نوآوری در صنعت پوشاک را گسترش داده است.واژگان کلیدی: طراحی هوشمند پارچه، فناوری های پوشاک، پایداری مد