بررسی رابطه همدلی و ذهن آگاهی با سواد عاطفی در پدران دارای فرزند دختر

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان همدلی و ذهنآگاهی با سواد عاطفی در پدران دارای فرزند دختر بود. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل پدران ۲۵ تا ۴۵ ساله دارای حداقل یک فرزند دختر در منطقه ۹ شهرداری مشهد در سال ۱۳۰۴ بود که تعداد آنها حدود ۴۰۰۰۰ نفر برآورد شد. حجم نمونه ۱۰۵ نفر و از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ فرم کوتاه (۲۰۰۶)، مقیاس کارکردهای روانشناختی خانواده ایرانی (۱۹۳۱) و پرسشنامه همدلی دیویس (۱۹۸۳) بود. برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون ساده خطی استفاده شد. نتایج نشان داد که ذهن آگاهی قادر است ۳۲ درصد از تغییرات سواد عاطفی را پیش بینی کند. همچنین، همدلی می تواند ۲۲ درصد از تغییرات مرتبط با سواد عاطفی را تبیین نماید. یافته ها نشان داد که همدلی و ذهن آگاهی تاثیر متقابل بر یکدیگر دارند و هر دو متغیر به طور معناداری در پیش بینی سواد عاطفی پدران دارای فرزند دختر نقش ایفا می کنند (P < ۰.۰۵). بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که توسعه همدلی و ذهن آگاهی در پدران می تواند موجب ارتقای سواد عاطفی آنان شده و تعاملات والد-فرزند را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

همدلی ، ذهن آگاهی ، سواد عاطفی ، پدران