تربیت اسلامی در نظام آموزش و پرورش

تربیت از ابتدایی ترین و اساسی ترین نیازهای زندگی بشری است و نه تنها تربیت الزمه ی جدایی ناپذیر زندگی که متن آن بوده وبلکه زندگی، از گهواره تا گورش جلوه ای از آن است. تحقق هدف آفرینش انسان، تنها در پرتو تربیت اسلامی میسر است؛ به این منظور، خداوند متعال انسان را به نیروی عقل و ابزار معرفت تجهیز کرد و پیامبرانی را با براهین روشن، احکام و قوانین متین برانگیخت و رسالت سنگین تعلیم و تربیت انسان را به آنان سپرد. از این رو، تربیت اسلامی مهم ترین بخش تعلیمات و معارف ادیان آسمانی، به ویژه اسلام را تشکیل می دهد. منظور از تربیت، هدایت انسان و ایجاد آمادگی های لازم در وجود او برای وصول به هدف ومقصد خلقت اوست و این امر قابل تحقق نیست مگر با معرفت به: مقصد (معرفت الله)، راه های وصول به مقصد(هدایت های الهی)، رهرواین راه یعنی انسان (معرفت النفس).و دستیابی به حقیقت معرفت جز با تکیه برعلوم حقیقی و اطمینان بخش(که انسان به صحت وسلامت کامل و جامع وفراگیربودن آن مطمئن باشد) امکان پذیرنیست.هدف پژوهش حاضر تربیت اسلامی در نظام آموزش وپرورش می باشد.روش کار در این مقاله بصورت توصیفی – تحلیلی و با مراجعه به منابع دست اول و منابع کتابخانه ای صورت گرفته است.نتایج تحقیق نشان داده است که تربیت اسلامی که کامل ترین نوع تربیت است، بر مبنای برنامه های تربیتی اسلام و دستورات خداوند سبحان، قول، فعل، سیره و سنت رسول الله (ص) و ائمه اطهار (ع) صورت می پذیرد که به دلیل جامعیت وشاملیت دین مبین اسلام کامل ترین نوع تربیت وتامین کننده ی تمامی نیازهای واقعی مادی ومعنوی (جسمی و روحی) انسان است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پرورش ، تربیت ، اسلام