نقش ادبیات در سلامت روان دانش آموزان پسر مدرسه شهید نامجو ایرانشهر متوسطه دوره اول و راهکارهای معلم محور

هدف این پژوهش بررسی نقش ادبیات در بهبود سلامت روان دانش آموزان پسر مدرسه شهید نامجو ایرانشهر (دوره متوسطه اول) و ارائه راهکارهای معلم محور برای استفاده از ادبیات در محیط آموزشی بود. با توجه به افزایش مشکلات روانی همچون اضطراب، افسردگی و استرس در میان دانش آموزان، این پژوهش به بررسی نقش ادبیات به عنوان ابزاری موثر در کاهش مشکلات روانی و تقویت مهارت های عاطفی و اجتماعی دانش آموزان پرداخت. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای و ترکیبی (کیفی و کمی) و با استفاده از ابزارهایی مانند مشاهده، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده گردید. جامعه آماری شامل ۲۸۰ دانش آموز پسر در محدوده سنی ۱۲ تا ۱۵ سال بود. داده ها از طریق مشاهده رفتار دانش آموزان، مصاحبه با ۳۰ دانش آموز به صورت تصادفی و توزیع پرسشنامه میان تمامی شرکت کنندگان جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های تحلیل محتوای کیفی و تحلیل آماری ساده انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که ادبیات به طور معناداری بر کاهش اضطراب، افزایش خودآگاهی و بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان تاثیر داشته است. به طور کلی، ۶۵ درصد از دانش آموزان موافق بودند که ادبیات به کاهش اضطراب آنها کمک کرده است، ۷۰ درصد افزایش خودآگاهی را گزارش کردند و ۶۰ درصد بهبود در روابط اجتماعی را تجربه کرده اند. همچنین، تحلیل مصاحبه ها نشان داد که ادبیات به دانش آموزان امکان تخلیه عاطفی و درک احساسات خود را می دهد. در نهایت، این پژوهش راهکارهای ملموسی همچون گنجاندن ادبیات در برنامه های درسی را به عنوان روشی موثر برای بهبود سلامت روان دانش آموزان پیشنهاد کرد. نتایج این مطالعه بر اهمیت ادبیات به عنوان ابزاری فرهنگی و آموزشی در محیط های آموزشی تاکید می کند و نشان می دهد که استفاده از ادبیات می تواند به دانش آموزان کمک کند تا با چالش های روانی خود به شیوه ای سالم و خلاقانه مواجه شوند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، ادبیات درمانی ، دانش آموزان ، کاهش اضطراب ، راهکارهای معلم محور ، محیط آموزشی