تحلیل مطالعات کاربردی دلایل کنترل اختلال پرخاشگری و تاثیر آن بر دانش آموزان

پرخاشگری کودکان و نوجوانان، هیجانی بسیار آزاردهنده است که اگر درمان نشود منجر به آسیب های درازمدت می شود. والدین معموال اطلاعات کافی درباره علل این مشکل ندارند و اکثر اوقات از پیدا کردن راهی مناسب برای کمک به فرزندشان ناامید می شوند. متاسفانه، شکست در تشخیص، درک و حل پرخاشگری منجر به مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی نوجوانان می شود. هر فردی ویژگی های شخصیتی منحصر به فردی دارد و در شرایط مختلف رفتارهای متفاوتی از خودنشان می دهد. برخی به گونه های تهاجمی و خشمگینانه عمل می کنند، بعضی دیگر کناره گیری می کنند و گوشه گیری می شوند و افرادی نیز هستند که قادرند با آرامش و تسلط برخورد کنند. عوامل مختلف در طول دوران زندگی موجب شکل گیری و تقویت این رفتارها شده است. یکی از این رفتارها خشم، عصبانیت و پرخاشگری است. عواطف و احساسات، نحوه رفتار و عملکرد انسان را مشخص می سازد و در چگونگی اداره امور زندگی روزمره نقش بسزایی دارد. رفتار پرخاشگرانه که از انگیزه پرخاشگری سرچشمه می گیرد از دیدگاه های گوناگون به طرق مختلف تعریف شده است. پرخاشگری به معنی ستیزه جویی و جنگ طلبی و رفتار تند و خشن است و برای توصیف حالت های عاطفی مختلف از رنجش عادی تا غیظ و غضب شدید بکار می رود. پرخاشگری در کودکان به معنی رفتاری است که شامل اقدامات خشونت آمیز، تهدیدکننده، تحریک کننده و یا تنش آور است که توسط کودکان نشان داده می شود. اهمیت تشخیص و مداخله زودهنگام در پرخاشگری کودکان بسیار مهم است، زیرا این رفتارها، در صورت عدم مداخله، ممکن است در دوران بزرگسالی ادامه یابند و به مشکلات رفتاری و اجتماعی بزرگتری منجر شوند.

کلیدواژه ها:

پرخاشگر ، کودکان ، اختلال ، کنترل ، رفتار ، درمان