بررسی تجارب تدریس، آموزش، تمرین و عمل در نظام آموزش عالی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تجارب تدریس، آموزش، تمرین و عمل در نظام آموزش عالی است. روش پژوهش بصورت مروری بوده و با مطالعه اسناد و متون موجود در این زمینه انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که استفاده از روش های تدریس نوین و فعال مانند تدریس پروژه محور، یادگیری مشارکتی و یادگیری تجربی تاثیر زیادی بر افزایش کیفیت یادگیری دانشجویان دارد. این روش ها نه تنها موجب بهبود مشارکت دانشجویان در فرآیند یادگیری می شوند، بلکه به آن ها این امکان را می دهند تا مهارت های تفکر انتقادی و حل مساله خود را پرورش دهند. استفاده از روش های تدریس نوین مانند تدریس فعال، یادگیری مشارکتی و تدریس مبتنی بر پروژه برکیفیت یادگیری دانشجویان تاثیر مثبت دارد. در پی استفاده از این روش ها، دانشجویان نه تنها درک عمیق تری از مطالب پیدا می کنند بلکه انگیزه و مشارکت بیشتری در کلاس ها دارند. این روش ها برخالف تدریس سنتی که معمولا یک سویه است، موجب برقرار ی ارتباط ب یشتر میان استاد و دانشجو م ی شوند و فضا ی کلاس را به مح یطی تعاملی تبدیل می کنند که در آن دانشجویان به طور فعال در فرآ یند یاددهی و یادگیری مشارکت دارند. آموزش مبتنی برعمل، به ویژه در رشته های فنی و حرفه ای، نقش بسیارمهمی در آماده سازی دانشجویان برای ورود به بازار کاردارد. استفاده از شبیه سازی ها، کارآموزی ها و پروژه های عملی باعث می شود که دانشجویان بتوانند مهارت های واقعی تری را که در محیط آموزشی کلاس درس به دست نیاورده اند، در دنیای واقعی به کار ببرند. این تجربه های عملی ازطریق ارتباط نزدیک تر دانشگاه ها با صنایع و سازمان ها، به دانشجویان این فرصت را می دهد که ازمسائل و چالش های واقعی بازار کار آگاه شوند و راهکارها یی برای حل آن ها پیدا کنند. این نوع آموزش، نه تنها به دانشجو یان کمک م ی کند تا مهارت های خود را در زم ینه های مختلف تقویت کنند، بلکه آن ها را برای شروع کار در صنا یع مختلف نیز آماده می کند.

کلیدواژه ها:

ثجارب تدر یس ، آموزش ، تمرین و عمل ، نظام آموزش عالی