سه گانه فقه، حقوق پزشکی قانونی در احراز رشد جزایی اطفال و نوجوانان

یکی از مجاری تنظیم روابط اجتماعی میان انسان ها و حفظ حقوق یکدیگر واکنش جوامع علیه بزهکاری و هنجارشکنی می باشد. رفته رفته اجرای عدالت و تامین مجازات ها سیستم اعمال واکنش را بر آن داشت که شرایطی لازم برای بار کردن مسئولیت مرتکب در نظر بگیرند و از مسئولیت عینی و مادی به مسئولیت معنوی روی آوردند. در این شرایط اقدامات اهلیت جزایی به جهت تحمل مسئولیت انجام شده در مرکز حقوقدانان قرار گرفته و امروزه جزء مکانیک پذیر مسئولیت کیفری محسوب می شود. این پژوهش با هدف اصلی از بین بردن خلاء پژوهشی در این زمینه و ایجاد روزنه برای پژوهش های بیشتر و بازنگرشی احساس نیاز به بررسی موضوع مجرای نقد و بررسی رشد جزایی و هدف ویژه الگویی مشخص با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با استناد به منابع معتبر کتابخانه ای و اسنادی به انجام رسیده است. در این پژوهش سعی شده است تا ضمن بررسی مبانی فقهی و حقوقی رشد جزایی نوجوان از منظر اجرای قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ که علی رغم تلاش های صورت گرفته نتوانسته است خلاء های موجود در سال ۹۱ پاسخگو باشد. تحقیقات انجام شده در این پژوهش حاکی از آن است که علی رغم تدوین دستورالعمل چگونگی احراز رشد جزایی کودکان و نوجوانان، کار استاندارد و جامع برای حوزه روانپزشکی قانونی ایجاد نشده و کماکان ابهامات عدیده در این زمینه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فقه ، حقوق پزشکی قانونی ، نوجوان ، قانون مجازات اسلامی