قابلیت سنجی ژئومورفوسایت ها و مدیریت زمان- اقلیم با استفاده از مدل Pralong (نمونه موردی شهرستن گالیکش)

چشم اندازهای ویژه یژئوموفولوژیک، از مفاهیم جدید است که با تاکید بر تعیین مکان های ویژه و با ارزش گردشگری، وارد ادبیات جغرافیایی و گردشگری شده است. ژئوموفوسایت ها با ترکیب مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی، توان بالقوه ای را در راستای گردشگری پایدار عرضه می کنند. در این مقاله تلاش شده است با بهره گیری از روش پرالونگ و مطالعات میدانی، ژئومورفوسایت های شهرستان گالیکش استان گلستان مورد ارزیابی قرار گیرد. در روش حاضر عیارهای چهارگانه که از نظر توانمندی بالقوه ژئومورفوسایت ها مورد ارزیابی قرار می گیرند؛ شامل عیار زیبایی ظاهری، علمی، تاریخی فرهنگی و اجتماعی-اقتصادی می شوند و در مرحله ی بعد دو متغیر میزان ارزش بهره وری و کیفیت بهره وری، ارزیابی می شوند. نتایج تحقیق نشان داد، در این ارتباط ژئوسایت آبشار پارک گلستان بیشترین امتیاز را کسب نمود. همچنین از نظر ارزش میزان و کیفیت بهره وری ژئوسایت آبشارلو بیشترین امتیاز را بدست آوردند. که برنامه ریزی در این زمینه را توسط مسئولین می طلبد.

کلیدواژه ها:

ژئومورفوتوریسم ، ژئوموفوسایت ، شهرستان گالیکش ، پرالونگ