تحلیل عملکرد مدیریت منابع زیست محیطی در ارتقاء تاب آوری شهری و فضای سبز

فضای سبز و تاب آوری شهری در فرآیند توسعه پایدار و مدیریت زیست محیطی شهرها نقش کلیدی دارند. فضای سبز به عنوان یک عنصر ضروری در طراحی و مدیریت شهرهای پایدار، اثرات مثبتی بر کیفیت محیط زیست شهری و سلامت عمومی شهروندان دارد. این تحقیق با هدف تحلیل عملکرد مدیریت منابع زیست محیطی در ارتقای تاب آوری شهری و توسعه فضای سبز انجام شده است. تاب آوری شهری به توانایی شهر در مقابله با بحران ها، بلایای طبیعی و تغییرات اقلیمی اشاره دارد، و این توانایی به طور مستقیم با کیفیت مدیریت منابع زیست محیطی و به ویژه فضای سبز در شهرها مرتبط است. فضای سبز نه تنها به عنوان یک ابزار برای بهبود کیفیت زندگی شهری و کاهش آلودگی هوا شناخته می شود، بلکه به طور موثری می تواند در کاهش اثرات تغییرات اقلیمی، به ویژه در کاهش دماهای بالا و بهبود شرایط اکولوژیکی شهری نقش داشته باشد. این تحقیق از یک رویکرد تحلیلی و توصیفی برای بررسی تعاملات میان مدیریت منابع زیست محیطی و تاب آوری شهری استفاده کرده است. داده های این تحقیق از مطالعات میدانی، تحلیل های فضایی، و مدل های ریاضی برای ارزیابی وضعیت فضای سبز و تاب آوری شهری در مناطق مختلف شهرها به دست آمده اند. نتایج تحقیق نشان می دهند که توسعه فضای سبز در مناطق شهری می تواند به طور چشمگیری تاب آوری شهری را از طریق کاهش آسیب پذیری به بحران ها، ارتقای سلامت عمومی و کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیمی تقویت کند. همچنین، این تحقیق بر اهمیت استفاده از فناوری های نوین در طراحی و نگهداری فضاهای سبز و تخصیص منابع مالی برای حفظ و گسترش آن ها تاکید دارد. نتیجه گیری این تحقیق حاکی از آن است که بهبود مدیریت منابع زیست محیطی، به ویژه در زمینه فضای سبز، می تواند به عنوان یک استراتژی موثر در راستای توسعه پایدار شهری و افزایش تاب آوری در برابر بحران ها و تغییرات اقلیمی عمل کند. با توجه به اهمیت این موضوع، پیشنهادهایی برای بهبود مدیریت و گسترش فضای سبز شهری و ارتقای تاب آوری شهری به مقامات و برنامه ریزان شهری ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری شهری ، فضای سبز ، مدیریت منابع زیست محیطی ، تغییرات اقلیمی ، کیفیت زندگی ، توسعه پایدار