بررسی مدیریت تلفیقی تغذیه گیاه بر تولید گندم آبی در استان اصفهان

بیان مساله گندم مهمترین محصول زراعی در جهان و ایران و مهمترین منبع غذایی انسان است. این گیاه در محدوده وسیعی از شرایط آب و هوایی جهان رشد می کند و دارای بیشترین پراکندگی در دنیا است. در ایران اراضی تحت کشت گندم در مجموع نیمی از اراضی زیرکشت زراعی کشور را شامل می شود. سیاست های وزارت جهاد کشاورزی همواره مبتنی بر افزایش تولید و خودکفایی در زمینه تولید گندم بوده است. یکی از عوامل موثر در افزایش عملکرد گندم مدیریت تلفیقی حاصلخیزی خاک و تغذیه گیاه گندم است. هدف پژوهش: این پروژه دارای اهداف نیل به عملکرد بهتر و افزایش تولید در واحد سطح محصول و کیفیت مناسب گندم تولیدی، جلوگیری از مصرف بی رویه و نامتعادل کودهای شیمیایی، شناخت وضعیت عناصر غذایی در خاک و گیاه در اراضی تحت کشت گندم و آموزش بهرهبرداران در زمینه توصیه کودی و انتقال دانش موجود در زمینه مدیریت تلفیقی حاصلخیز ی خاک و تغذیه گیاه گندم به عرصه کشاورزی و مزارع زارعین می باشد. روش و چگونگی انجام پژوهش: در این پروژه سه تیمار عرف زارع، مصرف کودهای شیمیایی بر اساس آزمون خاک و مدیریت تغذیه تلفیقی حاصلخیزی خاک و تغذیه گیاه شامل استفاده از کودهای شیمیایی، آلی، زیستی و محرک های رشد گیاه مورد ارزیابی قرار گرفت. با انجام بازدیدهای منظم ویژگی های رشد رویشی گندم و رشد زایشی از جمله عملکرد دانه، عملکرد کاه و کلش و عملکرد زیستی و غلظت برخی عناصر غذایی پرمصرف و کم مصرف در برگ پرچم اندازه گیری شد. اندازه گیری شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج حاصل از آنالیز خاک نشان داد میزان کربن آلی زیر یک درصد، شوری ۱۱/۸۴ دسی زیمنس بر متر، بافت خاک سبک، فسفر و پتاسیم زیر حد بحرانی بود درصد افزایش عملکرد دانه، بیولوژیکی و کاه و کلش نسبت به عرف زارع در تیمار سوم (تغذیه تلفیقی) به ترتیب ۱۱۰، ۹۴ و ۹۲ درصد ثبت شد. در برآورد اقتصادی پروژه نسبت فایده به هزینه در تیمار تغذیه بهینه بیش از ۲ بود. نتایج این پروژه نشان داد جهت افزایش تولید گندم در کشور و بطور خاص در استان اصفهان باید نگاه ویژه ای به تغذیه گیاه داشت. در مناطقی که تنش های محیطی مانند شوری خاک و آب، تنش دمایی، تنش خشکی و سایر تنش ها وجود دارد تغذیه تلفیقی و استفاده از محرک های رشد گی اهی می تواند بیشترین عملکرد و بازده اقتصادی را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، مدیریت تغذیه ، کود آلی ، کود زیستی ، محرکها ی رشد