تاثیرسایکونوروایمونولوزی در شیمی درمانی: گزارش موردی سایکونوروایمونولوژی در درمان سرطان معده

اهداف: کارسینوم سلول نگین انگشتری ، نوعی آدنوکارسینوم به شدت بدخیم است . این سرطان نوعی بدخیمی بافت پوششی(تولید کننده موسین) است که از نظر بافت شناسی شبیه سلول های نگین انگشتر است که معمولا در سلول های غده ای بافت معده تشکیل می شود و به میزان کمتری در سایر سرطان های پستان ، کیسه صفرا ، مثانه و لوزالمعده و به ندرت در ریه دیده می شود. با توجه به ارتباط مسایل روانشناختی با ایمنی بدن و تاثیر بر لنفوسیت های B وT (و سلول های قاتل kill cells .) لزوم استفاده از درمان های سایکونوروایمونولوژی در بیماران مبتلا به سرطان وجود دارددر این پژوهش اثر ۱۲ هفته سایکونوروایمونولوژی بر تسریع شیمی درمانی در یک بیمار ۵۲ ساله خانم مورد بررسی قرار گرفت. طرح مطالعه در قالب شبه آزمایشی با انجام پیش آزمون و پس آزمون آزمایش خون و ادرار جهت سنجش تومور مارکر های CEA,CA ۱۹-۹ و کورتیزول ۸ و۲۴ ، آزمون روانشناختی MCMI (و همچنین آزمون های کامپیوتری کارکردهای اجرایی مغز WFI .) صورت گرفت یافته ها:در نتایج حاصل از آزمون روانشناختی MCMI اختلال در تفکر، آزمون های کارکردهای اجرایی اختلال و نقص در توانایی حل مساله و برنامه ریزی، حافظه فعال ، بازداری و انعطاف پذیری بوده ؛ آزمایش کورتیزول ۲۴ باالتر از محدوده طبیعی و کورتیزول ۸ نزدیک به حداقل و تومورمارکرهای CEA,CA۱۹ -۹ با فاصله زیادی از حداکثر محدوده نرمال بودند و پس از ۱۲ هفته تمرینات سایکونوروایمونولوژیو در قالب تمرینات توانبخشی شناختی و همزمان چهار دوره شیمی درمانی بیمار، به دنبال کاهش نمرات اختلال تفکر در آزمون روانشناختی MCMI و افزایش نمرات در آزمون های کامپیوتری کارکردهای اجرایی مشاهده گردید که در آزمایش خون ، میزان تومورمارکرها در محدوده نرمال ، کورتیزول ۸ صبح با کمی افزایش و کورتیزول۲۴ .در محدوه طبیعی قرار گرفتند نتیجه گیری: با انجام تمرینات سایکونوروایمونولوژی در قالب تمرینات شناختی می توان روند بهبودی بیماران را در مرحله شیمی درمانی تسریع نمود.

کلیدواژه ها:

شیمی درمانی ، نوروسایکوایمونولوژی ، کورتیزول ، CEA ، Signet ring cell carcinoma ، MCMI ، Executive Functions(WFI) ، Working Memory ، Flexibility ، Inhibition ، CA۱۹-۹