ارزیابی اثربخشی روش های تدریس نوین در مدارس

هدف این مقاله ارزیابی اثربخشی روش های تدریس نوین در مدارس و تاثیر آن ها بر کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان است. با توجه به تغییرات سریع در فناوری و نیاز به پرورش مهارت های قرن ۲۱، روش های تدریس سنتی دیگر قادر به پاسخگویی به نیازهای دانش آموزان نبوده و لزوم به کارگیری شیوه های نوین و فناوری های آموزشی ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه، تاثیر روش هایی مانند تدریس مبتنی بر فناوری، آموزش ترکیبی، یادگیری مشارکتی، و آموزش معکوس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بررسی شد.روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسش نامه ها و مصاحبه ها از معلمان و دانش آموزان جمع آوری شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که استفاده از فناوری های نوین و روش های فعال در تدریس به طور معناداری باعث افزایش انگیزه، مشارکت، و یادگیری عمیق تر دانش آموزان می شود. همچنین، نتایج نشان دهنده بهبود در نتایج تحصیلی و تقویت مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان است.با این حال، در برخی مدارس به ویژه در مناطق کم برخوردار، چالش هایی نظیر عدم دسترسی به تجهیزات مناسب و کمبود آموزش های تخصصی برای معلمان وجود دارد. این مقاله پیشنهاد می کند که برای تحقق کامل پتانسیل روش های نوین تدریس، لازم است به مسائل زیرساختی، آموزشی و حمایتی توجه ویژه ای شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: تدریس نوین ، روش های تدریس مبتنی بر فناوری ، آموزش ترکیبی ، یادگیری مشارکتی ، آموزش معکوس ، کیفیت آموزش