فراز و فرودجایگاه معشوق در آثار کاظم بهمنی

غزل معاصر تحولاتی قابل ملاحظه در طرز بیان و شیوه به کارگیری واژگان و به طور کلی نگاه تازه به ادبیات دارد و در پی آن نگاه شاعران به معشوق نیز جالب توجه است. غزل یکی از انواع مهم شعر فارسی است که بیشتر برای وصف به کار می رود و در این میان وصف معشوق بیش از هرچیز در ساختار آن نقش دارد. عشق از مهمترین مضامین غزل است و در همه دوره های ادبی شاعران غزلسرا را به خود مشغول داشته است. معشوق به عنوان رکن اصلی شعر در اشعار گذشتگان دارای ویژگی های خاص و غیرقابل تبدیلی است که همه به شکلی تکراری به آن پرداخته اند تنها در دوره های مختلف نحوه توصیف ها متفاوت است. کاظم بهمنی از شاعران شناخته شده معاصر است که تلاش هایی در مسیر شعر به ویژه غزل داشته است. ایشان با چاپ و انتشار اشعار خود توجه اهل ادب به ویژه جوانان و گاه نوجوانان را به خود معطوف ساخته است. معشوق مورد نظر این شاعر در غزل هایش ویژگی ظاهری و باطنی متفاوتی دارد که نگارنده با روش توصیفی-تحلیلی در پی روشن کردن این ویژگی ها در آثارش؛ از جمله پیشامد و عطارد می پردازد تا به این سوال پاسخ گوید که این شاعر چه توصیفاتی در مورد معشوق دارد و جایگاه معشوق در آثار وی چگونه است. پس از پژوهش و بررسی فراوان این نتیجه حاصل می شود که توصیفات معشوق فاضل نظری نزدیک به شاعران پیشین است و ابتکار و نوآوری چشم گیری نداشته است و جایگاه معشوق برای او با افت و خیز فراوانی همراه است.

کلیدواژه ها:

غزل معاصر ، معشوق ، کاظم بهمنی