مروری بر حسگرهای بیسیم با قابلیت برداشت انرژی از فرکانس های رادیویی

در سال های اخیر، شبکه های حسگر بی سیم به طور گسترده در زمینه هایی مانند پزشکی، نظارت بر محیط زیست و ارتش استفاده شده است. حسگرهای بی سیم به عنوان بلوک های ساختمانی اصلی شبکه های حسگر بی سیم، در درجه اول مسئولیت کارهایی مانند جمع آوری، پردازش و انتقال داده ها را بر عهده دارند. انرژی از منابع خارجی مانند انرژی خورشیدی، حرارتی، مکانیکی و انرژی فرکانس رادیویی (RF) قابل برداشت است. شبکه حسگر بی سیم شامل گره های حسگر مستقلی است که از طریق پیوندهای بی سیم به هم متصل می شوند که معمولا توسط یک کنترل کننده مرکزی برای جمع آوری داده ها مدیریت می شوند. تقریبا در تمام گره های حسگر بی سیم، واحد نیرو مهم ترین واحد است. اگر باتری تمام شود، هیچ یک از واحدهای دیگر در سنسور نمی توانند کار کنند. با استفاده از انرژی برداشت شده، گره های حسگر می توانند مستقل تر از باتری باشد. همچنین، بار باتری ها را می توان به طور قابل توجهی کاهش داد، و طول عمر گره ها را می توان تا حد زیادی افزایش داد. در این مقاله مروری با بررسی ساختار برداشت کننده انرژی RF نقش یادگیری ماشین در افزایش بهره وری برداشت کننده انرژی را بررسی می کند و عوامل دخیل در مدیریت مصرف انرژی مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

برداشت انرژی ، فرکانس رادیویی ، یادگیری ماشین ، حسگرهای بی سیم