ارزیابی شاخصهای بهره وری آب کشاورزی باغات خرما با تاکید بر روش آبیاری - مطالعه موردی جنوب استان سیستان و بلوچستان

محدودیت منابع آب و افزایش نیاز به آن موجب شده است تا افزایش مصرف آب در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده منابع آبی کشور مورد توجه قرار گیرد. از اینرو افزایش بهره وری در بخش کشاورزی و در مناطق گرم و خشک ضرورتی مضاعف دارد. یکی از راهکارهای زیرساختی برای افزایش بهره وری آب کشاورزی، تجهیز مزارع کشاورزی به سامانه های نوین آبیاری می باشد. در این پژوهش به ارزیابی شاخص های بهره وری آب نخیلات جنوب استان شامل شاخص های بهرهوری فیزیکی، اقتصادی و همچنین اثرات اجرای آبیاری تحت فشار در افزایش بهره وری آب در مقایسه با روش های آبیاری سطحی پرداخته شده است. نتایج نشان داد که اجرای سامانه های نوین آبیاری در باغات خرما جنوب استان موجب افزایش ۰۶ درصدی بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب در مقایسه با روش های آبیاری سطحی شده است. میانگین بهره وری فیزیکی آب در روش آبیاری سطحی برابر ۳۲,۰ کیلوگرم برمترمکعب و در روش آبیاری تحت فشار بطور میانگین ۹۳,۰ کیلوگرم برمترمکعب برآورد شده است. بیشترین بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب در باغات نخل شهرستان سراوان و برای آبیاری تحت فشار برابر ۸۴,۰ کیلوگرم بر مترمکعب و ۳۱۱۵۵۱ ریال در هر مترمکعب آب برآورد شد. با توجه به اثرات مثبت اجرای سامانه های نوین آبیاری در افزایش بهره وری آب در باغات خرما این استان و همچنین سطح زیر کشت بودن حدود ۷۶ درصد باغات استان به محصول خرما پیشنهاد می شود که تجهیز این باغات با سرعت بیشتری در دستور کار قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خرما ، آب ، بهره وری فیزیکی ، بهره وری اقتصادی ، روش آبیاری