تاثیر نماز جماعت بر تقویت روحیه جمع گرایی در مدارس

نماز جماعت به عنوان یکی از نمودهای برجسته ی دینداری اجتماعی، در تربیت دینی و اجتماعی دانش آموزان نقش موثری ایفا می کند. مدارس به عنوان نخستین نهاد اجتماعی پس از خانواده، محیطی مناسب برای آموزش رفتارهای جمعی و تربیت اخلاقی محسوب می شوند. در این میان، برگزاری نماز جماعت در مدارس نه تنها اجرای یک فریضه دینی است، بلکه فرصتی برای تمرین رفتارهای جمعی، افزایش حس مشارکت، همکاری و مسئولیت پذیری در میان دانش آموزان به شمار می رود. شرکت در نماز جماعت، موجب شکل گیری روابط صمیمانه تر میان دانش آموزان و نیز میان آنان با کادر آموزشی می شود و بستر مناسبی برای تعاملات اجتماعی سالم را فراهم می آورد. دانش آموزان در فضای معنوی نماز جماعت، مفاهیمی چون احترام به دیگری، نظم، همدلی و تعلق به یک جامعه اخلاق محور را در عمل تجربه می کنند. این تجربه های مشترک، زمینه ساز تقویت روحیه جمع گرایی، کاهش فردگرایی منفی و پرورش احساس مسئولیت اجتماعی در آنان می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات تربیتی و روان شناختی نماز جماعت در مدارس، به تبیین نقش آن در تقویت روحیه جمع گرایی پرداخته است. یافته ها حاکی از آن است که استمرار در حضور دانش آموزان در نماز جماعت مدرسه، تاثیر قابل توجهی بر رشد هویت جمعی، تقویت انسجام اجتماعی، و نهادینه سازی ارزش های دینی و اخلاقی در آنان دارد. این نتایج، ضرورت توجه بیشتر مسئولان آموزش و پرورش به تقویت و تداوم این سنت دینی در محیط های آموزشی را آشکار می سازد.

کلیدواژه ها:

نماز جماعت ، جمع گرایی ، تربیت دینی ، مدرسه ، انسجام اجتماعی ، هویت مذهبی.