نقش سوژی روانشناختی و نگرش به کمک طلبی حرفای روانشناختی در پیشبینی انگیزش ریاضی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سوژی روانشناختی و نگرش به کمکطلبی حرفای روانشناختی در پیشبینی انگیزش ریاضی دانش آموزان نوجوان انجام شد. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری دادهها توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردکان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودنمونهگیری به شیوه داوطلبانه انجام شد. حجم نمونه بر اساس فرمول گرین ۱۰۷ نفر تعیین، اما به منظور کفایت حجم نمونه در مجموع ۲۳۶ داده جمعآوری شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای علاقه به ریاضی (نعمتی و نوری، ۱۳۸۸)، سوژی روانشناسی (هو و همکاران، ۲۰۱۷) و نگرش به کمکطلبی روانشناختی حرفه ای (فیشر و فارینا، ۱۹۹۵.) بود۱۸۲ پرسشنامه به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و با بهرهگیری از نرمافزار SPSS نسخه۲۴، مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد نقش سوژی روانشناختی و نگرش به کمکطلبی روانشناختی حرفه ای در پیشبینی علاقه به ریاضی و عزتنفس ریاضی معنیدار (۰۵/۰>p) و در پیشبینی انگیزش درونی غیرمعنیدار است (۰۵/۰