بررسی ارتباط بین اعتیاد به استفاده از فناوری های اطلاعاتی و خودتنظیمی در دانش آموزان

این مطالعه به بررسی ارتباط بین اعتیاد به استفاده از فناوریهای اطلاعاتی و خودتنظیمی در دانش آموزان شهرستان زنجان می پردازد. با توجه به گسترش روزافزون فناوریهای اطلاعاتی و تاثیر آن بر زندگی روزمره، اعتیاد به این فناوری ها به یکی از چالش های مهم در حوزه آموزش و پرورش تبدیل شده است. هدف این تحقیق، شناسایی و تحلیل تاثیر اعتیاد به فناوریهای اطلاعاتی بر توانایی های خودتنظیمی دانش آموزان است. در این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری گردید. نمونه ای از ۳۶۷ دانش آموز مقطع متوسطه شهرستان زنجان به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد که بین اعتیاد به فناوریهای اطلاعاتی و خودتنظیمی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. به طوری که افزایش اعتیاد به فناوریهای اطلاعاتی منجر به کاهش توانایی های خودتنظیمی در دانش آموزان می شود. عالوه بر این، یافته ها نشان می دهند که دانش آموزانی که زمان بیشتری را به استفاده از فناوریهای اطلاعاتی اختصاص می دهند، در مدیریت زمان و برنامه ریزی تحصیلی خود با مشکلات بیشتری مواجه هستند. این تحقیق می تواند به معلمان، والدین و سیاستگذاران آموزشی کمک کند تا با آگاهی از تاثیرات منفی اعتیاد به فناوریهای اطلاعاتی، راهکارهایی برای بهبود خودتنظیمی و مدیریت زمان دانش آموزان ارائه دهند. در نهایت، پیشنهاداتی برای پژوهش های آینده در این زمینه مطرح می شود تا بتوان به بهبود وضعیت آموزشی و روانی دانش آموزان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، تدریس ، روانشناسی بالینی ، مدیریت کلاس